مطالعه اثر بازدارنده اولئیک ایمیدازولین و یون بنزوات بر خوردگی آلیاژ فولاد کربنی مورد استفاده در خط لوله انتقال نفت

Abstract

بازدارنده خوردگی اولئیک ایمیدازولین (OI) از واکنش دی‌اتیلن تری‌آمین با اولئیک اسید تهیه و با روش‌های طیف سنجی 1HNMR و FTIR شناسایی شد. قدرت بازدارندگی خوردگی OI بر روی آلیاژ فولاد کربنی مورد استفاده در خطوط انتقال نفت در محلول آب دریای اشباع شده با کربن دی‌اکسید به روش‌های قطبش پتانسیودینامیک و طیف‌سنجی پاگیرایی الکتروشیمیایی (EIS) مورد بررسی قرار گرفت. هم‌چنین تأثیر هم‌جذبی سدیم بنزوات (SB) و اولئیک ایمیدازولین بر روی رفتارخوردگی فولاد کربنی بررسی شد. به منظور مطالعه‌ی ریخت شناسی سطح فولاد کربنی از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) استفاده شد. نتیجه‌ها بررسی‌ها نشان داد که OI در غلظت‌های پایین باعث محافظت از سطح فولاد کربنی در برابر خوردگی در محلول‌ خورنده می‌شود. افزودن SB به محلول‌های حاوی OI موجب افزایش کارایی بازدارندگی OI شد. نتیجه‌های EIS نشان داد که با افزایش غلظت بازدارنده‌ها مقدارهای مقاومت انتقال بار (Rct) افزایش و ظرفیت الکتروشیمیایی لایه‌ی دوگانه (Cdl) کاهش می‌یابد. اندازه‌گیری‌های قطبش پتانسیودینامیک نشان داد که OI به تنهایی به عنوان بازدارنده آندی و در مخلوط با SB به عنوان بازدارنده نوع مخلوط عمل می‌کند. همچنین جذب بازدارنده‌ی OI بر روی سطح فولاد کربنی و در شرایط خورنده ذکر شده از هم‌دمای جذب لانگمیر پیروی می‌کند.