تخمین حداقل معاش (خط فقر) خانوارهای شهری و روستایی استان خراسان رضوی با استفاده از سیستم مخارج خطی با شکل‌گیری عادت

Abstract

در این پژوهش حداقل معاش خانوارهای شهری و روستایی استان خراسان رضوی را به عنوان سنجه‌ای نسبی وذهنی از خط فقر، به همراه چند شاخص فقرطی دوره‌ی زمانی 1389- 1369 با بهره‌گیری از سیستم مخارج خطی پویا با فرض شکل‌گیری عادات <em>(</em>HLES<em>)</em> و روش رگرسیون‌های به ظاهر نامرتبط تکراری<em>(</em>ISUR<em>)</em> برآورد نموده ایم. داده‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل داده‌های بودجه (درآمد- هزینه) خانوارهای شهری و روستایی استان خراسان رضوی و شاخص‌های قیمت مربوطه می‌باشد. برآورد براساس شش گروه کالایی صورت گرفته است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که حداقل معاش سالانه‌ی کل(خط فقر) درطول دوره برای مناطق شهری وروستایی استان ازروندی فزاینده برخوردار است. با توجه به حداقل معاش محاسبه شده، شاخص‌های نسبت سرشمار، نسبت شکاف درآمدی، نابرابری درآمد بین فقرا وکاکوانی نیز برای مناطق شهری و روستایی محاسبه شده که نتایج در کل حکایت از بدتر شدن وضعیت خانوارهای شهری و تاحدودی خانوارهای روستایی درطی دوره‌ی مورد مطالعه دارد