بررسی مقایسه ای رشد و بازماندگی ماهی قرمز(Carasius auratus) تغذیه شده با مکمل آرتمیا و پریان میگوی منجمد وکنسانتره خشک تجاری

Abstract

این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر جیره های غذایی دارای مکمل زیتوده منجمد آرتمیا ارومیانا (<em>Artemia urmiana</em>)، پریان میگوی منجمد (<em>Phallocryptus spinosa</em> )و کنسانتره خشک تجاری بر روی فاکتورهای رشد و بازماندگی بچه ماهی قرمز (<em>Carasius auratus</em>) به مدت 90 روز انجام شد . محیط پرورش شامل آکواریوم های شیشه ای در شرایط کنترل شده و متناسب با رشد با دوره نوردهی 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی و دمای آب 1 ± 28 درجه سانتی گراد بود . سه گروه آزمون شامل ، تیمار 1 تغذیه با غذای کنسانتره ، تیمار 2 تغذیه با غذای کنسانتره و پریان میگوی منجمد به نسبت مساوی و تیمار 3 تغذیه با غذای کنسانتره و آرتمیای منجمد به نسبت مساوی بود. هر تیمارشامل 2 تکرار و درهر تکرار 30 عدد ماهی قرمز (گلدفیش) با میانگین وزن 07/0±82/0 گرم نگه داری شد. غذادهی روزانه به میزان 3 درصد وزن بدن انجام شد. بررسی نتایج نشان دهنده بیشترین میزان رشد(GR) ، نرخ رشد ویژه(SGR) و ضریب چاقی (CF) ماهیان در تیمار 3 به ترتیب شامل 006/0 ± 11/0 ، 015/0 ± 34/0 و10/0 ± 96/3 بود. بیشترین افزایش وزن و افزایش طول در تیمار 2 به ترتیب شامل 18/1 ± 57/8 گرم و 33/3 ± 54/31 میلی متر مشاهده شد. در طول دوره پرورش اختلاف معنی داری در شاخص های رشد در تیمارهای 2 و3 مشاهده نشد (05/0 <p).تجزیه و تحلیل یافته های بدست آمده نشان دادکه اختلاف معنی داری بین تیمارهای تغذیه شده با جیره حاوی غذای زنده و غذای کنسانتره وجود دارد(05/0 p<). درنتیجه استفاده از جیره مکمل غذای زنده منجمد شده باعث افزایش رشد در ماهی قرمز شد. لذا استفاده از آن برای دست اندرکاران این صنعت پیشنهاد می شود.