اثر مدت فعالیت ورزشی استقامتی بر سطوح PYY در زنان ورزشکار

Abstract

زمینه و هدف: PYY باعث سرکوب اشتهاء، کاهش انرژی دریافتی و افزایش انرژی مصرفی بدن می شود. فعالیت حاد ورزشی موجب افزایش آن می شود اما اثر مدت فعالیت ورزشی بر سطوح PYY مشخص نیست. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات مدت فعالیت ورزشی بر سطوح پلاسمایی PYY در زنان ورزشکار بود. روش بررسی: نه آزمودنی (سن 9/4±3/25 سال، وزن 8/5±6/73 کیلوگرم، قد 9/3±4/171سانتی متر و درصد چربی 85/4±97/19) برای شرکت در این مطالعه داوطلب شدند. آزمودنی ها صبحانه استاندارد دریافت کردند و متعاقب آن فعالیت روی چرخ کارسنج با شدت 60 درصد حداکثر ضربان قلب (220-سن) به مدت 30، 60 و 90 دقیقه یا استراحت (جلسه کنترل) انجام دادند. ترتیب جلسات به این صورت بود که در جلسه اول فعالیت به مدت 60 دقیقه، جلسه دوم کنترل، جلسه سوم 90 دقیقه و جلسه چهارم 30 دقیقه اجرا شد. نمونه های خونی قبل از فعالیت، بلافاصله بعد و 60 دقیقه پس از آن جهت اندازه گیری غلظت PYY جمع آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آنوای دوطرفه با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی توکی آنالیز شد. یافته‌ها: فعالیت حاد موجب افزایش PYY در تمام جلسات تجربی شد. مدت فعالیت اثری بر غلظت پلاسمایی PYY نداشت و افزایش آن پس از تمام جلسات تجربی مشابه بود.