تاثیر14 روز مکمل سازی با ویتامین C بر عوامل اکسیدانی و آنتی اکسیدانی پس از یک جلسه فعالیت شدید در دختران فعال

Abstract

مقدمه: فعالیت ورزشی می تواند موجب تولید رادیکال های آزادشود. سپس پروتئین های شوک حرارتی و عوامل دیگر مانند مالون دی آلدئید، در جریان گردش خون محیطی و سایر بافت ها آزاد شده و استرس اکسیداتیو می شود. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تاثیر14 روز مکمل سازی با ویتامین C بر پروتئین شوک حرارتی 70 ، مالون دی آلدئید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی پس از یک جلسه فعالیت شدید در دختران فعال بود. روش کار: نمونۀ آماری پژوهش30 دختر فعال را شامل می شد . آنها به شکل تصادفی ساده در دو گروه قرار گرفتند. تغییرات پروتئین شوک حرارتی70، مالون دی آلدئید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، قبل از مکمل سازی، 14 روز پس از مکمل سازی و بلافاصله پس از انجام فعالیت ورزشی بررسی شدند. یافته های تحقیق: تمامی اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی میانگین، انحراف استاندارد، آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر 2×3 و آزمون بونفرونی به عنوان آزمون تعقیبی، در سطح معناداری 05/0 ≥P ، تجزیه و تحلیل و بررسی شدند. نتایج حاکی از کاهش و تغییرات معنادار سطوح مالون دی آلدئید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی بود. اما تغییرات پروتئین شوک حرارتی70 معنادار نبود(05/0 ≥P) . نتیجه گیری: عضلات اسکلتی نسبت به فشار ناشی از یک جلسه فعالیت شدید ورزشی پاسخ نشان داده اند. بنابراین دو هفته مکمل سازی با ویتامین ث، موجب کاهش پراکسیداسیون جربی در غشاء سلولی،کاهش اثرات تخریبی اکساینده ها و بهبود و ارتقاء ظرفیت تام آنتی اکسیدانی شده است. واژگان کلیدی: فعالیت ورزشی، دستگاه ایمنی، آنتی اکسیدان ها