تأثیر مصرف مکمل کافئین بر عملکرد بی‌هوازی و شاخص خستگی در زمان‌های صبح و عصر

Abstract

زمینه و هدف: مصرف مکمل‌های ورزشی و نیز بررسی تأثیر اوقات روز بر بهبود عملکرد ورزشی از موضوعات مهم قابل‌توجه در گذشته و حال بوده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر مصرف مکمل کافئین بر عملکرد بی‌هوازی و شاخص خستگی در زمان‌های صبح و عصر در هنرجویان پسر رشته تربیت‌بدنی هنرستان-های علوم ورزشی بوده است. روش کار: توان بی ‌هوازی آزمودنی‌ها (12n=) در آزمون رست به روش نمونه‌گیری در دسترس، یک‌سو کور، متقاطع و به شکل تصادفی تحت سه شرایط مصرف کافئین mg/kg 6 ، مصرف دارونما mg/kg 6 دکستروز و حالت پایه در دو نوبت صبح و عصر مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با‌ اندازه‌گیری‌ مکرر و آزمون t همبسته استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد که در متغیرهای مورد اندازه‌گیری اثر زمان (صبح و عصر) معنی‌دار بود (05/0P). تعامل زمان و شرایط تنها در حداقل توان و شاخص خستگی معنی‌دار بود (05/0P