سبک‌شناسی بلاغی مجموعة شاهدة قبر من رخام الکلمات

Abstract

سبک­شناسی با انواع مختلف آن جنبه­های مختلف متن و فرامتن اثر را با ریزبینی مورد بررسی و واکاوی قرار می­دهد و هدف آن ارائه شناختی از ویژگی­های اثر و شیوه یا چگونگی خلق آن در ساخت و بافتی منحصر به خالق اثر است. سبک‌شناسی از گذشته تاکنون، در پژوهش­های کلاسیک و مدرن، مبنای بحث و بررسی آثار ادبی است و در سه سطح زبانی، محتوایی و بلاغی صورت می­گیرد. در جستار حاضر، سبک­شناسی بلاغیِ مجموعة <em>شاهد</em><em>ة</em><em> قبر من رخام الکلمات</em>(2009م) اثر یحیی سماوی شاعر معاصر مبنای بحث و بررسی قرارگرفت. با بحث و بررسی در متن این مجموعه، دریافتیم که مؤلّفه­های سبکی بلاغی شاعر در این مجموعه بدین قرار است: بیان متناقض­نما، نمادگرایی، استفاده از میراث در قالب تلمیح، آشنایی­زدایی­های مفهومی، گرایش به صنایع بیانی تشبیه و استعاره و تصویرسازی دیداری که هریک از اینها کارکرد خاصی برای شاعر در این مجموعه دارند. هدف از این مقاله، دریافت درکی از جنبه­های برجستة بلاغی شاعر در مجموعة مذکور است.