ابعاد حافظه در سالمندان و مقایسه آن با افراد غیر سالمند

Abstract

افزایش سن بر فرایندهای شناختی و فراشناختی تأثیرات قابل ‌ملاحظه‌ای می­گذارد و احتمال وقوع نارسایی­های شناختی را افزایش می­دهد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی ابعاد مختلف حافظه در افراد سالمند و مقایسه آن با افراد غیر سالمند انجام شد. پژوهش حاضر از نوع علّی­ـ مقایسه­ای بود. از بین شهروندان کرمانشاه تعداد 180 نفر به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و در سه گروه سالمند، میانسال و جوان که هر گروه شامل 60 نفر بود قرار گرفتند. برای ارزیابی ابعاد حافظه (اطلاعات شخصی، جهت­یابی، کنترل ذهنی، حافظه منطقی، حافظه ارقام، حافظه بینایی، حافظه تداعی) از آزمون حافظه وکسلر استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس و آزمون شفه نشان داد در تمام زیرمقیاس­های آزمون حافظه وکسلر نمرات گروه سالمند با گروه جوان و میانسال تفاوت معنادار وجود دارد (001/0>P). همچنین در زیرمقیاس­های حافظه منطقی، حافظه بینایی، حافظه تداعی و همچنین نمره کل حافظه بین گروه جوان و میانسال تفاوت معنادار بود (001/0>P)، اما در زیرمقیاس­های اطلاعات شخصی، جهت­یابی، کنترل ذهنی و حافظه ارقام تفاوت معناداری بین گروه جوان و میانسال مشاهده نشد. نتایج نشان داد افزایش سن با کاهش عملکرد حافظه در ابعاد مختلف آن همراه است و سالمندان عملکرد ضعیف­تری نسبت به جوانان و میانسالان در ابعاد مختلف حافظه نشان می­دهند. این موضوع بیانگر کاهش برخی ابعاد حافظه در دوره میانسالی و کاهش همۀ ابعاد آن در دوره سالمندی است که با استفاده از نتایج پژوهش­ها می­توان راهکارهایی برای پیشگیری از ضعف عملکرد و تقویت حافظه در پیری ارائه داد.