تاب‌آوری سالمندان مقیم آسایشگاه: نقش ادراک از خدا و معنای زندگی

Abstract

با توجه به استرس­ های متعدد جسمانی و روان­شناختی در دوره سالمندی به ویژه در سالمندان مقیم آسایشگاه­ها، بررسی عوامل اثرگذار بر تاب­آوری از جمله ادراک از خدا و معنای زندگی این گروه از افراد جامعه ضروری به­ نظر می­رسد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش ادراک از خدا و معنای زندگی در تاب­آوری سالمندان مقیم آسایشگاه انجام گرفت. این پژوهش یک مطالعه توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه کلیه سالمندان مقیم آسایشگاه­های شهر رشت در سال 1396 به تعداد 650 سالمند از هر دو جنس زن و مرد بودند. شرکت­کنندگان پژوهش شامل 225 سالمند مقیم آسایشگاه­های شهر رشت بودند که به روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند. جهت جمع­آوری داده­ها از سه پرسش‌نامه ادراک از خدای لاورنس، معنای زندگی استگر و همکاران و تاب­آوری کونور و دیویدسون استفاده شد. داده­ های حاصل از مطالعه با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این پژوهش حاکی از ارتباط مثبت و معنادار میان ادراک از خدا و معنای زندگی با تاب­ آوری سالمندان بود. همچنین نتایج رگرسیون حاکی از آن بود که معنای زندگی و خرده­مقیاس­های خیرخواهی و مشیت، قادر به پیش­بینی تاب­آوری سالمندان هستند. با توجه به عوامل تعیین کننده تاب­آوری در این پژوهش می­توان با تقویت تصور فرد از حضور خداوند و تصحیح برداشت وی از پذیرش خداوند و طراحی و کاربرد روش­های مناسب الهام گرفته از معنادرمانی بر تاب­آوری سالمندان افزود. <span> </span>