اثربخشی طرحواره‌درمانی هیجانی همراه با درمان فراشناختی بر کاهش نشانه‌های اختلال اضطراب فراگیر در سالمندان

Abstract

طبق پژوهش‌های اخیر میزان اختلال‌های اضطرابی در سالمندان بالا است و این اختلالات به‌طور معمول شناسایی یا درمان نشده‌اند. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی طرحواره‌درمانی هیجانی همراه با درمان فراشناختی بر کاهش نشانه‌های اختلال اضطراب فراگیر بود. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با پیش­آزمون-پس­آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش سالمندان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر شهر اصفهان (بر اساس مقیاس کوتاه اضطراب فراگیر و مصاحبه بالینی) در سال 1396 بودند که تعداد 30 نفر از آنان بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارش شدند. پس از کسب رضایت از شرکت‌کنندگان، گروه آزمایش در درمان گروهی طراحی ‌شده توسط پژوهشگر که شامل 12 جلسه 1 ساعته بود شرکت داده شدند. در انتهای درمان مقیاس کوتاه اضطراب فراگیر به طور مجدد به‌عنوان پس‌آزمون اجرا شد. داده‌های حاصل از تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخة 22 نشان داد که ترکیب طرحواره‌درمانی هیجانی و درمان باورهای فراشناختی می‌تواند به‌طور معناداری باعث کاهش نگرانی و علائم اضطراب سالمندان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر شود (001/0=P). طرحواره‌درمانی هیجانی را می‌توان در ترکیب با درمان باورهای فراشناختی به‌عنوان درمانی مؤثر و کامل­تر نسبت به درمان‌های دیگر در مداخلات روان‌شناختی سالمندان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مدنظر قرار داد.