رابطه حمایت اجتماعی و کیفیت خواب با سلامت عمومی ساکنان سرای سالمندان

Abstract

پژوهش در حوزه ­ی مسائل و مشکلات مرتبط با سالمندی به منظور ارتقای کیفیت زندگی این قشر از دغدغه­ های عمده­ ی جهان امروز به شمار می­رود. بنابراین تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه­ ی حمایت اجتماعی و کیفیت خواب با سلامت عمومی سالمندان ساکن سرای سالمندان انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه­ ی آماری مطالعه شامل تمام زنان و مردان سالمند شصت سال به بالای ساکن در سراهای سالمندان شهر همدان بود. نمونه­ ی آماری این پژوهش شامل 100 سالمند (50 مرد و 50 زن) بود که به روش نمونه­ گیری در دسترس از سرای سالمندان عترت شهر همدان انتخاب شدند. برای جمع آوری داده­ ها از سه پرسشنامه­ ی سلامت عمومی (گلدبرگ، 1979)، کیفیت خواب پترزبورگ (بویس و همکاران، 1989) و حمایت اجتماعی (واکس و همکاران، 1986) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه­ ی گام به گام نشان داد که حمایت اجتماعی و کیفیت خواب به ترتیب 4/16 و 5/5 درصد از سلامت عمومی سالمندان را پیش ­بینی می­ کنند (001/0>P). یافته­ های این مطالعه بار دیگر بر نقش عمده­ ی حمایت اجتماعی در تأمین سلامت سالمندان تأکید دارد. از این رو به روان­شناسان و مشاوران شاغل در این حوزه پیشنهاد می­ شود که برنامه­ هایی با محوریت حمایت اجتماعی برای ارتقای سلامت سالمندان تدوین کنند.