تأثیر استفاده از زئولیت طبیعی و نانوزئولیت در جیره بر فلور میکروبی روده، خصوصیات استخوان درشت نی و عملکرد در جوجه های گوشتی

Abstract

<strong>تأثیر زئولیت طبیعی و نانوزئولیت بر عملکرد، فلور میکروبی روده، خصوصیات استخوان درشت­نی و فراسنجه<span style="font-family: Calibri;">‌</span>های خونی جوجه<span style="font-family: Calibri;">‌</span>های گوشتی با استفاده از 336 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار، چهار تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: جیره شاهد (فاقد هر نوع زئولیت)، جیره­ حاوی زئولیت طبیعی (5/0، یک و 5/1 درصد) و جیره­ حاوی نانوزئولیت (5/0، یک و 5/1 درصد). استفاده از سطوح یاد شده زئولیت و نانوزئولیت تأثیر معنی<span style="font-family: Calibri;">‌</span>داری بر وزن سینه، ران­ها، کبد، چربی محوطه­بطنی، سنگدان و بازده لاشه نداشت. افزودن زئولیت و نانوزئولیت به جیره سبب کاهش معنی<span style="font-family: Calibri;">‌</span>دار تعداد کل باکتری<span style="font-family: Calibri;">‌</span>ها و باکتری اشریشیاکلی شد (05/0>P). وزن، طول، حجم و چگالی استخوان درشت­نی در حالت تازه و خشک و همچنین وزن خاکستر درشت­نی تحت تأثیر جیره<span style="font-family: Calibri;">‌</span>های آزمایشی قرار نگرفت. میزان فسفر، آلکالین<span style="font-family: Calibri;">‌</span>فسفاتاز و آلانین<span style="font-family: Calibri;">‌</span>آمینوترانسفراز سرم خون پرندگانی که در جیره خود نانوزئولیت دریافت کردند، بیشتر از پرندگان مربوط به تیمار شاهد بود (05/0>P). داده­ها نشان داد که افزودن نانوزئولیت به جیره­غذایی جوجه­های گوشتی، منجر به بهبود وضعیت فلور باکتریایی روده و افزایش فعالیت آنزیم­های شاخص کبدی می­شود.</strong>