طراحی سامانه هورمونی آهسته رهش LHRH-A2 در مقیاس نانو

Abstract

هدف از این پژوهش تهیه سامانه آزادسازی هورمون بر پایه نانو است. در این مطالعه از پلیمر طبیعی کیتوزان برای ساخت نانوذرات و از LHRH-A2 به عنوان هورمون‌ مورد نیاز برای تکثیر مصنوعی ماهیان مورد استفاده قرار گرفت. برای تهیه نانوذرات از روش ژل شدن یونی استفاده شد. عوامل بررسی شده برای تعیین اندازه ذرات با استفاده از روش آماری دی‌اپتیمال تنظیم شد که شامل غلظت‌های مختلف هورمون، نسبت غلظت کیتوزان به تری‌پلی‌فسفات و pH محلول هورمون- کیتوزان بود. ریخت‌شناسی، بررسی اندازه و ساختار تشکیل دهنده، تشخیص مقاومت حرارتی و وزن‌سنجی حرارتی ذارت نانو انجام شد. اندازه بهینه نانوذرات 108 نانومتر، پتانسل زتا 2/16 میکرو ولت، شاخص توزیع اندازه ذرات بهینه 274/0 تعیین شد. همچنین بررسی رهایش هورمون LHRH-A2 از نانوذرات در محیط آزمایشگاه مقدار 14/80 درصد در طول 48 ساعت را نشان داد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی نگاره، نانوذرات را با اندازه کوچک و ساختار کروی جدا از یکدیگر نشان داد. همچنین این سامانه دارای پایداری حرارتی بالا تا 400 درجه سانتی­گراد بود که با توجه به عدم آزاد شدن سریع و ناگهانی می‌تواند به عنوان حاملی مناسب برای سامانه آهسته‌رهش هورمون‌رسانی در القای تکثیر گونه‌های مختلف ماهی از جمله ماهیان خاویاری از طریق تزریق به کار گرفته شود.