واکاوی میزان استرس درمان‌گران در هنگام تشخیص و درمان اختلال‌های روانی، برپایه مدل فرایند جست‌وجوی اطلاعات کولثاو

Abstract

هدف از پژوهش حاضر، واکاوی میزان استرس درمان‌گران در هنگام تشخیص و درمان اختلال‌های روانی، بر پایه مدل جست‌جوی اطلاعات کولثاو، است. مطالعه حاضر از نوع کاربردی بوده و از روش شبه‌آزمایشی، در جهت گردآوری و تحلیل داده‌ها استفاده شده است. جامعه آماری شامل روان‌شناسان و روان‌پزشکان با بیش از دو سال سابقه درمان بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده در جریان یک مسابقه باعنوان «درمانگر برتر»، از طریق فراخوان عمومی انتخاب ‌شدند. این مسابقه در کلینیک آتیه در سال ‌1397 برگزار شد. نمونه انتخابی شامل 30 نفر از درمان‌گران (19 زن و 11 مرد) بود و برای گردآوری داده‌ها از ابزارهای مختلفی همچون پرسش‌نامه محقق‌ساخته، ارزیابی فیزیولوژیک پاسخ استرس (SRE) و نرم‌افزار مورائه (Morae) استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که درمان‌گران برخلاف نظر کولثاو، میزان مشخصی از استرس را در تمام مراحل کولثاو متحمل می‌شوند. این میزان استرس که اختلاف معناداری با استرس خط پایه درمان‌گران دارد، در بیشتر مراحل کولثاو تغییر چندانی نمی‌کند. این استرس که مفید و کارا ارزیابی شد، برگرفته از تمرکز و هیجان درمان‌گران در فرایند تشخیص و درمان است. همچنین تمام متغیرهای جمعیت‌شناختی به‌جز جنسیت، اثر معناداری بر استرس درمان‌گران دارند.