پیش‌بینی بیش‌تمرینی ادراک‌شده برحسب اضطراب رقابتی و تمایل به عضلانی شدن در ورزشکاران مرد

Abstract

هدف از پژوهش حاضر، پیش‌بینی بیش‌تمرینی ادراک‌شده بر حسب اضطراب رقابتی و تمایل به عضلانی شدن در ورزشکاران مرد بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی ورزشکاران شهر تهران بود که برحسب نمونه‌گیری در دسترس 250 ورزشکاران مرد در رشته‌های مختلف ورزشی (انفرادی و تیمی) برگزیده شدند. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه‌های بیش‌تمرینی ادراک‌شده (OTQ)، اضطراب رقابتی (CAQ) و تمایل به عضلانی‌شدن (DMQ) بود. نتایج یافته‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد که بیش‌تمرینی ادراک‌شده به ترتیب با دو متغیر اضطراب شناختی و اضطراب بدنی همبستگی مثبت و معنادار و با اعتمادبه‌نفس و تمایل به عضلانی‌شدن همبستگی منفی و معنادار دارد. به‌صورت کلی، چهار متغیرِ اضطراب بدنی، تمایل به عضلانی‌شدن، اعتمادبه‌نفس و اضطراب شناختی بیش از 41 درصد از واریانس بیش‌تمرینی را پیش‌بینی می‌نماید؛ بنابراین شناخت و پایش اضطراب رقابتی و تمایل به عضلانی‌شدن در ورزشکاران می‌تواند در پیش‌بینی بیش‌تمرینی ادراک‌شده نقش مؤثری داشته باشد.