بررسی موردی تاثیر راهبرد خودنظارتی توجه در افزایش توجه و دقت خواندن دانش‌آموزان سندرم داون

Abstract

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر استفاده از راهبرد خودنظارتی توجه در افزایش توجه و دقت خواندن دانش ‌آموزان سندرم داون بود. برای انجام پژوهش، تعداد 3 نفر از دانش ‌آموزان دختر مبتلا به سندرم داون به روش نمونه‌ گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش که از نوع تک ‌آزمودنی و طرح چندخط پایه‌ ای با آزمودنی ‌های مختلف بود، به‌ منظور تعیین میزان رفتارهای مربوط به بی ‌توجهی، ابتدا هر کدام از آزمودنی ‌ها با توجه به ملاک‌ های اختلال کمبود توجه در DSM-5 و گزارشات والدین به‌ طور دقیق مورد مشاهده قرار گرفتند و رفتارهای حاکی از بی ‌توجهی در آنها به ‌طور دقیق اندازه ‌گیری و ثبت شد. سپس در مرحله مداخله‌، هر آزمودنی طی 12 جلسه 45 دقیقه‌ای راهبرد خودنظارتی توجه را آموزش دیدند. رفتار آزمودنی ‌ها پس از مداخله در جلسات مرحله پیگیری نیز مورد مشاهده قرار گرفت. در نهایت داده ‌های جمع ‌آوری شده از طریق تحلیل دیداری نمودارها و محاسبه اندازه اثر، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند‌. نتایج پژوهش نشان ‌دهنده تاثیر راهبرد خودنظارتی توجه در کاهش نشانه‌ های حاکی از بی ‌توجهی و افزایش دقت و تمرکز هر سه آزمودنی بود.