بررسی مقایسه‌ای اثربخشی بازی های ویدیویی سه بعدی و دو بعدی بر سبک های حل مسئله دانشجویان

Abstract

این پژوهش به منظور بررسی تأثیر بازی­های ویدیویی سه بعدی و دو بعدی بر سبک­های حل مسئله دانشجویان به اجرا در آمده است. جامعه آماری آن را کلیه دانشجویان دانشگاه خلیج فارس بوشهر که در سال تحصیلی 95-94 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می­دهند و پس از اطلاع‌رسانی از طریق فراخوان، تعداد 45 نفر به‌صورت داوطلبانه انتخاب شدند. ابتدا در مورد همه­ی 45 نفر آزمون هوش و پرسشنامه تجربه قبلی بازی­های ویدیویی اجرا شد. پس از همسان‌سازی بر اساس نمره هوش و تجربه انجام بازی­های ویدیویی، آزمودنی‌ها بر اساس همتاسازی تصادفی به سه گروه 15 نفره تقسیم شدند. دو گروه آزمایش به مدت 4 هفته در معرض بازی ویدیویی (گروه آزمایش 1 در معرض بازی سه بعدی و گروه آزمایش 2 در معرض بازی دو بعدی) قرار گرفتند و در مورد گروه کنترل هیچ بازی­ای اجرا نشد. آزمون سبک­های حل مسئله کسیدی و لانگ ابزار اندازه‌گیری پژوهش حاضر بود. نتایج نشان داد، گروه‌های آزمایشی به‌طور معنی‌داری در نمرات سبک­های حل مسئله و در مؤلفه‌های درماندگی و خلاقیت به‌طور معنی‌داری با گروه کنترل تفاوت داشتند. بر اساس یافته‌های این پژوهش از بازی‌های ویدیویی می‌توان به‌عنوان ابزاری برای آموزش مهارت­های حل مسئله استفاده کرد.