تأثیر افزایش فرکانس رزونانس HRV بر کاهش افسردگی بیماران عروق کرونر قلب به دنبال جراحی CABG

Abstract

دو دهه تحقیقات گسترده نشان می ­دهند که تغییرپذیری ضربان قلب (HRV) با تنظیم هیجان ­ها، سلامت و بیماری ارتباط مستقیم دارد. کاهش HRV با افزایش علائم افسردگی، پیشرفت بیماری عروق کرونر قلب و افزایش خطر مرگ و میر پس از رویدادهای قلبی همراه است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر افزایش فرکانس رزونانس HRV از طریق مداخلات روانشناختی بر کاهش افسردگی بیماران به دنبال جراحی عروق کرونر قلب بود. نمونۀ مورد مطالعه 75 بیمار جراحی شده ­ی عروق کرونر بودند که از بین بیماران شرکت کننده در برنامۀ بازتوانی مرکز قلب تهران انتخاب شدند. این بیماران به­ صورت تصادفی در سه گروه: 1) مداخلات هیجان ­محور، 2) مداخلات مختلط (هیجان­محور و شناختی)، و 3) گروه کنترل قرار گرفتند. هر سه گروه پیش از مداخلات با استفاده از خرده ­مقیاس افسردگی DASS-21 و دستگاه ثبت و بازخورد HRV مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه ­ها به مدت 5 هفته تحت مداخلات درمانی بودند و پس از مداخلات به وسیلۀ همان ابزار و مقیاس ها مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. نتایج نشان داد مداخلات هیجان ­محور و شناختی از طریق بازخورد HRV به بیمار موجب افزایش فرکانس رزونانس (01/0P<) و بهبود افسردگی بیماران به­ دنبال جراحی CABG می ­شوند (05/0P<). کاهش علائم افسردگی هم از نظر آماری و هم از نظر بالینی معنادار بود.