ویژگی‌های روانسنجی مقیاس ملی سلامت روانی دانشجویان

Abstract

به دلیل شیوع بالای برخی از مشکلات روانشناختی در بین دانشجویان و نبود ابزاری جامع برای سلامت روان دانشجویان، هدف از پژوهش حاضر استانداردسازی مقیاس سلامت ملی روانی دانشجویان به عنوان ابزاری برای غربال سلامت روان است. در این پژوهش 5500 دانشجو با استفاده از شیوه نمونه ­گیری طبقه ­ای نسبی از دانشگاه­ های بزرگ کشور انتخاب شدند و ابزار حاضر را همراه با یک مجموعه ابزار دیگر تکمیل کردند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از مقیاس رضایت از زندگی (دینر و همکاران، 1985)، آزمون جهت گیری به زندگی (کارور و شی­یر، 1985)، مقیاس بهزیستی معنوی (الیسون و پالوتزیان، 1982)، سیاهه سلامت روان (ویت و ویر، 1983)، فهرست نشانگان بیماری- 25 (نجاریان و داودی،1380)، پرسشنامه سلامت عمومی (تقوی، 1380). نتایج حاصل از انجام تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی حاکی از وجود هشت عامل عواطف مثبت و بهزیستی، افسردگی، اضطراب، وسواس، اضطراب اجتماعی، اختلال خواب و افسردگی تحصیلی در مقیاس است. روایی ملاکی و اعتبار خرده­ مقیاس­ ها مناسب بود. ضرایب همسانی درونی خرده­ مقیاس ­ها بین 74/0 تا 91/0 به دست آمد. بنابراین، می­ توان گفت مقیاس ملی سلامت روانی دانشجویان از اعتبار و روایی کافی و مناسبی برخوردار است و می­ تواند برای سنجش سلامت روان در جامعه دانشجویی به کار رود.