بررسی شواهد باستان‌شناختی دورۀ ایلام میانه در حوضۀ کارون علیا

Abstract

شواهد باستان‌شناختی، جایگاه ساکنین کوهپایه‌های زاگرس را در تحولات دوران ایلام تأیید کرده است. اما اطلاعات منسجمی از کمیّت و کیفیت آثار این دوره در بخش­های داخلی ارتفاعات زاگرس و به­خصوص در سرشاخه‌های رود کارون در دست نیست. جدیدترین بررسی­ها و کاوش‌های باستان‌شناختی حاکی از وجود شواهد قابل‌توجهی از دوران ایلام میانه یا یکی از شکوفاترین مقاطع تاریخ ایلام در این مناطق است. بررسی­های میدانی، بازنگری و جمع‌بندی نتایج مطالعات جدید جایگاه منطقۀ کارون علیا را در قلمرو امپراطوری ایلام به‌طور مستندی آشکار می‌نماید. کشف تپه‌ها ومحوطه‌های باستانی، آثارمعماری، تدفین­ها،کتیبه­های میخی و اشیاء سفالین ایلامی در این منطقۀ مرتفع و صعب‌العبور، دریچه­های تازه­ای بر روی ایلام­شناسان گشوده است. بررسی این مدارک نشان می‌دهد که این مناطق برخلاف نتیجه‌گیری‌های پیشین، نه در حاشیۀ قلمرو ایلام، بلکه در بطن معادلات سیاسی و اجتماعی جنوب غرب ایران در هزارۀ دوم قبل از میلاد قرار داشته‌اند.