بررسی رابطۀ سرمایۀ اجتماعی و سلامت سازمانی با میانجی‌گری عزت‌نفس سازمانی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ بین سرمایۀ اجتماعی با سلامت سازمانی با میانجی‌گری عزت‌نفس سازمانی انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است و جامعۀ آماری آن شامل همۀ کارکنان اداری ادارات آموزش‌وپرورش شهرستان ارومیه به تعداد 380 نفر است که 200 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌های پژوهش از سه پرسش‌نامۀ استاندارد سرمایۀ اجتماعی (Nahapiet & Ghoshal, 1998)، عزت‌نفس سازمانی (Pierce et al., 1989) و سلامت سازمانی (Hoy & Feldman, 1996) استفاده شد. برای بررسی روایی پرسش‌نامه‌ها از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد و پایایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد که به‌ترتیب 76/0، 92/0، و 91/0 بود. نتایج به‌دست‌آمده از اجرای الگو‌های تحلیل مسیر خروجی نرم‌افزار، نشان‌دهندۀ مناسب‌بودن برازش الگوی معادلات ساختاری است. نتایج آزمون فرضیه‌ها به روش الگوسازی معادلات ساختاری نشان دادند بین سرمایۀ اجتماعی با عزت‌نفس سازمانی و سلامت سازمانی، روابط معناداری وجود دارد. درکل نتایج نشان‌دهندۀ وجود رابطۀ معنادار بین عزت‌نفس سازمانی و سلامت سازمانی است؛ همچنین نتایج تحلیل آماری نشان دادند اثر غیرمستقیم سرمایۀ اجتماعی بر سلامت سازمانی با میانجی‌گری عزت‌نفس سازمانی کارکنان، 21/0 است که در سطح 001/0 مثبت و معنی‌دار است؛ بنابراین عزت‌نفس سازمانی در روابط بین سرمایۀ اجتماعی و سلامت سازمانی نقش میانجی را دارد.