نقش اهمال‌کاری شغلی در عدالت سازمانی ادراک‌شده مطالعة موردی کارکنان دانشگاه پیام‌نور همدان

Abstract

پژوهش حاضر به منظور توصیف، پیش‌بینی و تبیین اهمال‌کاری شغلی ازطریق متغیرهای عدالت سازمانی انجام شده است. روش پژوهشازلحاظ هدف، کاربردی و ازلحاظ شیوة گردآوری و تحلیل داده‌ها، جزء پژوهش­های توصیفی(غیرآزمایشی) است. طرح پژوهش از نوع طرح‌های همبستگی چندمتغیره است. جامعه آماری پژوهش، کلیة کارکنان دانشگاه پیام‌نور همدان در سال تحصیلی 1395-1394 به تعداد 80 نفر است. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبی و مطابق با جدول کرجسی و مورگان، نمونه‌ای به حجم 66 نفر انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده‌ها دو پرسش‌نامة اهمال‌کاری سازمانی (محقق‌ساخته) و پرسش‌نامة عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993) را شامل می‌شود. برای آزمون فرضیه باتوجه‌به اینکه طرح پژوهش از طرح‌های همبستگی چندمتغیری است، از روش رگرسیون استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد عدالت سازمانی که کارکنان سازمان، آن را ادراک می‌کنند پیش‌بینی‌کنندة معتبری از اهمال‌کاری شغلی است. به‌عبارت‌دیگر، بین عدالت سازمانی که کارکنان ادراک‌ کردند و میزان اهمال‌کاری شغلی، رابطة منفی وجود دارد و عدالت مراوده‌ای نسبت به دو متغیر دیگر عدالت سازمانی (توزیعی و رویه‌ای)، ارتباط قوی‌تری با اهمال‌کاری شغلی دارد. براساس نتایج پژوهش متغیرهای سن، جنسیت، سابقة شغلی، مدرک تحصیلی و رشتة تحصیلی، رابطة معناداری با اهمال‌کاری شغلی نداشتند؛ اما میزان عدالت توزیعی ادراک‌شده در کارکنان زن به‌طور معناداری کمتر از کارکنان مرد است.