نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدهقانی, حمیدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T05:42:37Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T05:42:37Z
dc.date.available1399-07-09T05:42:37Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T05:42:37Z
dc.date.issued2019-06-22en_US
dc.date.issued1398-04-01fa_IR
dc.date.submitted2018-09-02en_US
dc.date.submitted1397-06-11fa_IR
dc.identifier.citationدهقانی, حمید. (1398). تیپولوژی مناطق 15 گانۀ شهری اصفهان با تأکید بر آسیب‌های اجتماعی محله‌های فوق بدخیم. جامعه شناسی کاربردی, 30(2), 117-136. doi: 10.22108/jas.2018.112690.1472fa_IR
dc.identifier.issn2008-5745
dc.identifier.issn2322-343X
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22108/jas.2018.112690.1472
dc.identifier.urihttp://jas.ui.ac.ir/article_23652.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/287457
dc.description.abstractکلان‌شهرهای ایران در آستانۀ بلعیده‌شدن ازسوی حاشیه‌های شهری‌اند و اگر اقدامات پیشگیرانه‌ای صورت نگیرد، به‌زودی متن شهرها ممکن است در معدۀ حاشیه‌های شهری هضم شوند. اصفهان در یک‌صد سال اخیر بالاترین میزان صنعتی‌شدن و سریع‌ترین رشد جمعیت را داشته است. به‌گونه‌ای که جمعیت اصفهان در صد سال اخیر از هشتاد هزار نفر به دو میلیون نفر رسیده است. این میزان از صنعتی‌شدن افسارگسیخته و شهرنشینی بدون شهرگرایی و توسعۀ پایدار سبب ایجاد محله‌هایی شده است که می‌توان آنها را محله‌های فوق بدخیم دانست؛ محله‌هایی که در آنها بسته‌ای از آسیب‌های اجتماعی به‌همراه جرائم خشن و احساس امنیت پایین وجود دارد. در کنار این مسائل، فقر، بیکاری، وجود بافت‌های فرسوده و امکانات ناچیز رفاهی و خدماتی، هرگونه امید به بهبود وضعیت آنها را از بین برده است.<br /> داده‌های پژوهش ازطریق روش اسنادی و کتابخانه‌ای جمع‎آوری شده‌اند و از فن جبر بولی در تحلیل تطبیقی استفاده شده است. نتایج تحلیل بولی نشان می‌دهند با وجود آنکه تقریباً در همۀ مناطق شهری اصفهان آسیب‌های اجتماعی بالاست، در محله‌های فوق بدخیم منطقۀ 14 این مسائل با وضعیت نامناسب اقتصادی، مهاجرت افراد کم‌درآمد و وقوع جرائم خشن در هم تنیده شده است. همچنین، براساس همگنی فرهنگی - اجتماعی، شش تیپ مختلف مناطق شهری شناسایی شدند که عبارت‌اند از: مناطق تاریخی (مناطق 1 و3)، مناطق حاشیه‌نشین روستایی - شهری (مناطق 2، 9 و 11)، مناطق مدرن (مناطق 5 و 6)، مناطق حاشیه‌نشین مهاجر و محله‌های فوق بدخیم (منطقۀ 14) که بیشتر در بخش‌های شرق و شمال‌شرق اصفهان متمرکز و در حال گسترش‌اند.fa_IR
dc.format.extent1099
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه اصفهانfa_IR
dc.publisherUniversity of Isfahanen_US
dc.relation.ispartofجامعه شناسی کاربردیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Applied Sociologyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22108/jas.2018.112690.1472
dc.subjectآسیب‌های اجتماعیfa_IR
dc.subjectمناطق 15‌گانۀ شهر اصفهانfa_IR
dc.subjectمحله‌های فوق بدخیمfa_IR
dc.subjectحاشیه‌نشینیfa_IR
dc.subjectتحلیل بولیfa_IR
dc.subjectمسائل اجتماعی ایرانfa_IR
dc.titleتیپولوژی مناطق 15 گانۀ شهری اصفهان با تأکید بر آسیب‌های اجتماعی محله‌های فوق بدخیمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentاستادیار گروه علوم اجتماعی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume30
dc.citation.issue2
dc.citation.spage117
dc.citation.epage136


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد