مقایسه نقش سبک‌های رهبری تحول‌آفرین و خدمتگزار درتوانمندسازی کارکنان سازمان صدا و سیمای مرکز مازندران

Abstract

پژوهش پیش‌رو با هدف مقایسه نقش سبک‌های رهبری تحول‌آفرین و خدمتگزار در توانمندسازی کارکنان صداوسیمای مرکز مازندران انجام شد. پژوهش از حیث هدف کاربردی و روش پیمایشی که ابزار جمع‌آوری اطلاعات متغیر مستقل پرسشنامه استاندارد رهبری تحول‌آفرین (باس و آولیو، 2000)، پرسشنامه رهبری خدمتگزار (قلی‌پور و حضرتی، 1388) و متغیر وابسته پرسشنامه توانمندسازی کارکنان (اسپریتزر و میشرا، 1995) بود. روایی ابزارها از نوع روایی صوری و پایایی ابزارها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای سبک رهبری تحول‌آفرین 956/0، برای سبک رهبری خدمتگزار 968/0 و برای توانمندسازی کارکنان 900/0 بدست آمد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان سازمان صدا و سیمای مرکز مازندران که در مجموع 369 نفر و حجم نمونه با فرمول کوکران 188 نفر بدست آمد و نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی انجام شد. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که بین مؤلفه‌های رهبری تحول‌آفرین و خدمتگزار و تمامی ابعاد آن با توانمندسازی کارکنان رابطه مستقیم و معنی‌داری وجود دارد. مقایسه سبک‌های رهبری تحول‌آفرین و خدمتگزار نشان می‌دهد که رابطه سبک رهبری خدمتگزار با توانمندسازی کارکنان سازمان صداوسیما، قوی‌تر از رابطه سبک رهبری تحول‌آفرین با توانمندسازی کارکنان می‌باشد. نتایج رگرسیون نشان می‌دهد از میان متغیرهای سبک رهبری تحول‌آفرین، متغیر نفوذ آرمانی 368/0 توانمندسازی کارکنان را پیش‌بینی می‌کند و از میان متغیرهای سبک رهبری خدمتگزار، متغیر قابلیت اعتماد ۵۳۰/۰ و متغیر مهرورزی ۳۷۸/۰ قابلیت پیش‌بینی متغیر توانمندسازی کارکنان را دارا می‌باشند.