راز ماندگاری سرودهای پایداری سمیح القاسم

Abstract

در شعر شاعران مقاومت فلسطین در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم، شاعران تنها از دور در رؤیاهای شاعرانه‌شان، گاهی شبحی از بهشت گمشده­ی خویش را به تصویر می‌کشیدند. پس از انقلاب 1952م مصر و اقدام‌هایی که «جمال عبدالناصر» برای ایجاد وحدت و تقویت ناسیوناسیم عرب انجام داد، این روند به گونه‌ای تغییر کرد و فلسطینی‌ها به آینده امیدوارتر ‌شدند. سمیح القاسم شاعری است که به مقاومت و پایداری ملت فلسطین، با تمام غم و دردها، چشم امید بسته است و همه چیز را روشن و امیدوار کننده می‌بیند. او با سروده‌های خود خوشبینی و امید را به خوانندگان خویش القا می‌کند. شاید همین مثبت‌اندیشی سمیح القاسم است که او را این چنین، در دیدگاه مخاطبانش محبوب گردانیده است. این نوشتار بر آن است تا با مقدمه‌ای در پیدایش شعر مقاومت فلسطین و نگاهی کوتاه به زندگی سمیح القاسم، شاعر مقاومت فلسطین، به بررسی سبب­های ماندگاری شعر او بپردازد. یافته­های این پژوهش، نشان می­دهند که؛ قدرت پایداری قدرتمندانه در برابر سختی‌ها، هنرپردازی و زیبایی آفرینی در شعر مقاومت، تعمیم­پذیری شعر مقاومت، خوش‌بینی و امید، تعهّد به آرمان و مسئوولیت انسانی، از جمله این عوامل هستند.