نقش عناصر ریز مغذی آهن و روی در عملکرد و اجزای عملکرد سیب زمینی

Abstract

خاک­ های مزارع سیب ­زمینی اردبیل به علت شرایط قلیایی و عدم اجرای تناوب ­های زراعی مناسب با کمبود برخی عناصر ریز­مغذی مواجه است. جهت بررسی تأثیر مصرف کودهای ریزمغذی بر عملکرد و برخی صفات مؤثر بر تولید غده­ های سیب ­زمینی، آزمایشی به صورت طرح بلوک­ های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1391 در منطقه اردبیل اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل غلظت­ های مختلف کودهای ترکیبی آهن و روی (غلظت‌های 2، 4 و 8 در هزار به صورت Fe₁Zn₁، Fe₁Zn₂، Fe₁Zn₃، Fe₂Zn₁، Fe₂Zn₂، Fe₂Zn₃، Fe₃Zn₁، Fe₃Zn₂، Fe₃Zn₃) و یک تیمار شاهد (Fe₀Zn₀) بودند. نتایج تجزیه واریانس وجود اختلاف معنی‌دار آماری بین تیمارها از لحاظ عملکرد غده، تعداد غده در بوته، سایزبندی غده، ضخامت پوسته و وزن حجمی غده‌ها و وزن خشک غده را نشان داد. بالاترین عملکرد غده (48.10 تن در هکتار) و بیشترین ضخامت پوسته در تیمار کودی Fe₁Zn₃ مشاهده شدند. بیشترین تعداد غده در بوته متعلق به تیمار کودی Fe₂Zn₁ (غلظت 4 در هزار آهن و 2 در هزار روی) و Fe₁Zn₃(غلظت 2 در هزار آهن و 8 در هزار روی) به­ دست آمد. بیشترین غده‌های غیربذری کمتر از 35 گرم و بیشترین وزن حجمی غده‌ها نیز در تیمار Fe₃Zn₂ حاصل شدند. به­ طورکلی تیمار Fe₁Zn₃(غلظت 2 در هزار آهن و 8 در هزار روی) با داشتن بالاترین عملکرد دانه، ضخامت پوسته و مقدار مناسب از دیگر صفات ترکیب تیماری مناسبی برای تولید غده می ­باشد.