پاسخ سیب‌زمینی رقم کایزر (‏Solanum tuberosum cv. Kaiser‏) به منابع ‏مختلف کودی

Abstract

به ‌منظور بررسی تأثیر مصرف کودهای زیستی و شیمیایی بر صفات کمی و کیفی سیب‌زمینی رقم کایزر، آزمایشی در منطقه دشت لردگان به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-1393 انجام شد. کودهای مورد استفاده شامل کودهای شیمیایی نیتروژن و فسفر، هر یک در دو سطح عدم استفاده و مصرف طبق آزمون خاک (نیتروژن،150 کیلوگرم در هکتار از منبع اوره و برای فسفر مصرف 130 کیلوگرم در هکتار از منبع سوپرفسفات تریپل) و کودهای زیستی ورمی­کمپوست، نیتروکسین و فسفات بارور (هر کدام در دو سطح مصرف طبق توصیه کارخانه و عدم مصرف) بودند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که به­طورکلی کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی دارای تأثیر معنی‌داری بر درصد نشاسته غده، طول بوته، تعداد ساقه اصلی در بوته، شاخص سطح برگ، وزن تر و خشک بوته، قطر بزرگ‌ترین و کوچک‌ترین غده، تعداد غده در بوته و عملکرد غده بودند. مقایسه میانگین­ها همچنین نشان داد که تیمارهای ترکیبی کودهای زیستی ورمی­کمپوست، نیتروکسین و فسفات بارور تأثیر بیشتری بر صفات مورد بررسی داشتند. بیشترین میزان عملکرد غده در تیمارهایی دیده شد که در آنها کودهای زیستی نیتروکسین، فسفات بارور و ورمی­کمپوست با یکدیگر ترکیب شده بودند. به‌طورکلی، نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف کودهای زیستی و شیمیایی بر بسیاری از صفات رشد رویشی، صفات مرتبط با کیفیت و شاخص‌های فیزیولوژیکی تأثیرگذار است. کاربرد کود شیمیایی نیتروژن به بهبود بیشتر صفات بسیار کمک نمود، درحالی‌که، مصرف توأم کود سوپر فسفات تریپل با کودهای زیستی بی­تأثیر بود. حداکثر درصد نشاسته در ماده خشک غده (27/75 درصد)، تعداد ساقه در بوته (37/6 عدد)، قطر بزرگ‌ترین غده (75/185 میلی‌متر)، قطر کوچک‌ترین غده (08/58 میلی‌متر) و عملکرد غده (50/33317 کیلوگرم در هکتار) در اثر استفاده از کودهای زیستی ورمی­کمپوست، نیتروکسین و فسفات بارور، حاصل شد. بیشترین میـزان غالب صفات در تیمارهای حاصل از ترکیب کودهای زیستی به‌دست آمـد. چنیـن به نظر می­رسد که کودهای زیستی مورد استفاده، به دلیل اثرگذاری بهتر و بیشتر روی فعالیت­های گیاهی، منجر به افزایش صفات مورد برآورد کمی و کیفی در سیب‌زمینی رقم کایزر شدند.