بررسی صفات کمی ارقام سیب زمینی در کشت بهاره و کشت بعد از برداشت جو در منطقه اردبیل

Abstract

این پژوهش طی دو سال 1388 و 1389 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل اجرا شد. در این آزمایش دوازده رقم سیب زمینی از گروه زودرس (مارفونا، سینورا، فونتانه، اوشینا و ناتاشا)، گروه میان­رس (ساتینا، مارکیز و آرکونا) و گروه دیررس (لوتا، آگریا، ساوالان وکایزر) بر اساس طرح بلوک­ های کامل تصادفی در سه تکرار در دو آزمایش جداگانه (کشت بهاره و کشت بعد از برداشت جو) انجام شد. نتایج تجزیه واریانس حاصل از اندازه­ گیری صفات مورد مطالعه نشان داد بین نوع کشت، ارقام و اثرمتقابل آنها از لحاظ صفات عملکرد غده کل، عملکرد غده قابل فروش، تعداد و وزن غده در بوته، بین اثرمتقابل سال × نوع کشت، رقم × نوع کشت، سال × رقم و سال× نوع کشت × رقم از لحاظ صفات متوسط اندازه ­ی غده و بین ارقام از لحاظ صفات ارتفاع بوته و تعداد ساقه ­ی اصلی در بوته اختلاف معنی ­دار مشاهده شد. در سال 1388، ارقام لوتا، مارکیز و فونتانه در کشت بهاره و ارقام آرکونا، مارکیز، مارفونا و لوتا در کشت بعد از برداشت جو و در سال 1389، ارقام آگریا، لوتا، ساوالان و کایزر در کشت بهاره و ارقام لوتا، ساوالان و آگریا در کشت بعد از برداشت جو دارای بیشترین عملکرد غده کل، عملکرد غده قابل فروش و وزن غده در بوته بودند. رابطه­ ی عملکرد غده کل با عملکرد غده قابل فروش، تعداد و وزن غده در بوته و متوسط اندازه­ ی غده مثبت و معنی­ دار بود.