اثر جیبرلیک اسید و سالیسیلیک اسید تحت تنش شوری بر جذب یونی و ویژگی های برگی دو رقم کلزا

Abstract

پژوهش حاضر روی دو رقم کلزا (<em>Brassica napus</em>L.) با نام­ های Hayola 401 و RGS در آزمایشگاه صورت پذیرفت. در این پژوهش اثرات جیبرلیک اسید (GA₃ با غلظت 0.05 میلی­ مولار، سالیسیلیک اسید (SA) با غلظت 5 میکرومولار، تحت غلظت­ های 75، 100 و 150 میلی­ مولار کلرید سدیم (NaCl) روی تغییرات یون­ های <span>+</span>Na و <span>+</span>Kدر اندام­ هوایی و ریشه، سطح ویژه برگی (SLA)، نسبت وزنی برگ (LWR)، نسبت سطح برگ به وزن خشک کل گیاه (LAR) مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج به­ دست آمده، با افزایش تنش شوری مؤلفه ­های SLA, LWR و LAR کاهش معنی­ داری نسبت به شاهد یافتند. همچنین با افزایش سطوح شوری، میزان یون سدیم در ریشه و اندام­ هوایی در هر دو رقم مذکور افزایش معنی ­داری یافت، اما در مورد یون پتاسیم با افزایش تنش شوری کاهش معنی ­داری در ریشه و اندام­ هوایی مشاهده گردید. کاربرد جیبرلیک اسید و سالیسیلیک اسید موجب افزایش معنی­ دار LAR, LWR و SLA ونیز موجب افزایش یون پتاسیم و کاهش یون سدیم تحت تنش شوری گردید. کاربرد همزمان جیبرلیک اسید و سالیسیلیک اسید نیز اثرات بهتری را نشان داد. در این پژوهش نشان داده شد که در غلظت بالای کلرید سدیم (mM150)، جیبرلین فاقد اثر مشخص بر تیمار مذکور بود. رقم هایولا 401 از نظر صفات مورد مطالعه در این آزمایش دارای نمود بهتری بوده و این رقم نسبت به رقم RGS از تحمل بیشتری در برابر تنش شوری برخوردار بود.