نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزمردی انباجی, زهراfa_IR
dc.contributor.authorحاجی یوسفی, امیرمحمدfa_IR
dc.contributor.authorموسوی شفائی, سید مسعودfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T05:34:39Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T05:34:39Z
dc.date.available1399-07-09T05:34:39Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T05:34:39Z
dc.date.issued2020-03-20en_US
dc.date.issued1399-01-01fa_IR
dc.date.submitted2019-07-19en_US
dc.date.submitted1398-04-28fa_IR
dc.identifier.citationزمردی انباجی, زهرا, حاجی یوسفی, امیرمحمد, موسوی شفائی, سید مسعود. (1399). عامل‌های مؤثر بر شکل‌گیری صف‌آرایی روسیه و عراق (2011 تا 2018). مطالعات اوراسیای مرکزی, 13(1), 71-90. doi: 10.22059/jcep.2019.285732.449852fa_IR
dc.identifier.issn2008-0867
dc.identifier.issn2345-3117
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jcep.2019.285732.449852
dc.identifier.urihttps://jcep.ut.ac.ir/article_77871.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/284721
dc.description.abstractروابط عراق و اتحاد شوروی از دهۀ 1970 گسترش یافت و عراق به‌عنوان یکی از مهم‌ترین متحدان این ابرقدرت در خاورمیانه (غرب آسیا) محسوب می‌شد. فروپاشی نظام شوروی و پایان جنگ سرد، منجر به پایان اتحاد میان عراق دوران صدام حسین و روسیه نشد و این دو کشور در دهۀ 1990 با وجود فرازونشیب‌ها به همکاری ادامه دادند؛ اما حملۀ ایالات متحد آمریکا به عراق و سرنگونی رژیم بعث در سال 2003 نقطۀ پایانی بر اتحاد روسیه و عراق بود. بدین‌ترتیب در سال‌های 2003 تا 2011 شاهد ایفای نقش‌ حداقلی روسیه در عراق پس از صدام بودیم. به‌نظر می‌رسد با شروع خیزش‌های عربی و سرایت ناآرامی‌ها به سوریه و سپس عراق و به دنبال آن اشغال بخش وسیعی از سرزمین عراق توسط داعش، صف‌آرایی جدیدی میان روسیه و عراق شکل گرفته است. بنابراین این پرسش مطرح می‌شود که چه تحول‌هایی بر شکل‌گیری صف‌آرایی میان روسیه و عراق بین سال‌‌های 2011 تا 2018 تأثیر گذشته است. فرضیۀ نوشتار این است که خیزش‌های عربی (2011) و به‌دنبال آن تحول‌های منطقۀ خاورمیانه، به‌ویژه بحران سوریه موجب شکل‌گیری تهدیدهای داخلی و خارجی علیه امنیت وجودی دولت مرکزی عراق شد؛ در برابر چنین تهدیدهایی ایالات متحد آمریکا (در دورۀ اوباما) به‌عنوان مهم‌ترین و قدرتمندترین متحد عراق، بی‌میل به همکاری و حمایت حداکثری از دولت عراق بود؛ بنابراین در شرایطی که ادراک رهبران روسیه نسبت به جایگاهشان در نظام بین‌الملل در مقایسه با دهۀ 1990 و 2000 تغییر یافته است، تحول‌های منطقۀ خاورمیانه و نظام بین‌الملل فرصتی مناسب را پیش‌روی روسیه نهاد تا بار دیگر در عراق نقش‌آفرینی کند.fa_IR
dc.format.extent583
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده حقوق و علوم سیاسیfa_IR
dc.publisherUniversity of Tehranen_US
dc.relation.ispartofمطالعات اوراسیای مرکزیfa_IR
dc.relation.ispartofCentral Eurasia Studiesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jcep.2019.285732.449852
dc.subjectخیزش عربیfa_IR
dc.subjectداعشfa_IR
dc.subjectروسیهfa_IR
dc.subjectصف‌آراییfa_IR
dc.subjectعراقfa_IR
dc.subjectنظم منطقه‌ای غرب آسیاfa_IR
dc.titleعامل‌های مؤثر بر شکل‌گیری صف‌آرایی روسیه و عراق (2011 تا 2018)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری روابط بین‌الملل، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار روابط بین‌الملل، دانشگاه شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار روابط بین‌الملل، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue1
dc.citation.spage71
dc.citation.epage90


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد