نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصبوری‌پور, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorخلیل‌زاده, ایرجfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T05:33:08Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T05:33:08Z
dc.date.available1399-07-09T05:33:08Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T05:33:08Z
dc.date.issued2018-11-22en_US
dc.date.issued1397-09-01fa_IR
dc.date.submitted2018-05-12en_US
dc.date.submitted1397-02-22fa_IR
dc.identifier.citationصبوری‌پور, مهدی, خلیل‌زاده, ایرج. (1397). تحلیل کیفرشناختی قانون جزای عرفی مصوب 1295 شمسی. پژوهشهای حقوق جزا و جرم شناسی, 6(12), 153-182.fa_IR
dc.identifier.issn2345-2986
dc.identifier.issn2716-9685
dc.identifier.urihttp://jclc.sdil.ac.ir/article_81990.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/284201
dc.description.abstractقانون جزای عرفی (1295 ش)، نخستین قانون‌نامه ماهوی در تاریخ تحولات حقوق کیفری ایران می‌باشد. اهمیت این قانون که 38 سال بعد از قانون‌نامه کنت (1258 ش) تنظیم شد این است که همچون قانون کنت زیربنای قانون‌های کیفری بعد از خود در ایران را تشکیل می‌دهد. این قانون از حیث تقسیم‌بندی نوین جرایم، مجازات‌ها و تفصیلی که نسبت به قانون کنت داشته و تا زمان تصویب آن بی‌سابقه بوده است، اهمیت بسیاری دارد. این مقررات هم نشانگر تحولات حقوق کیفری ایران و هم بیان‌گر فرهنگ حقوقی و اجتماعی ایران یکصد سال پیش است. بسیاری از نهادهای حقوق کیفری کنونی ریشه در سال‌های گذشته، حتی پیش از مشروطه دارد. شناخت گونه‌شناسی جرم و مجازات در قانون جزای عرفی از اهمیت بسزایی برخوردار است، به گونه‌ای که این قانون تأثیرات بسیاری از حیث جرم‌انگاری، تقسیم‌بندی نوین جرایم، تعیین کیفرهای متنوع به‌ ویژه حبس، شناسایی نهادهای مختلف و پیش‌بینی اصولی همچون اصل قانونی بودن جرایم و مجازات‌ها بر قوانین کیفری بعد از خود (از سال 1304 تا سال 1392) داشته است. تقسیم‌بندی جرایم به سه گروه جرایم علیه اشخاص، اموال و امنیت اولین بار توسط این قانون صورت گرفت و مجازات حبس به صورت سازمان‌یافته و گسترده از این طریق وارد نظام حقوق کیفری ایران شد. در مقاله حاضر به روش توصیفی ـ تحلیلی و از طریق مطالعات کتابخانه‌ای به تحلیل کیفرشناختی قانون جزای عرفی و بیان نظام کیفرهای این قانون و ارزیابی کیفرشناختی آن بر اساس کارکردهای مجازات پرداخته می‌شود. به عنوان نتیجه باید گفت، اصلی‌ترین هدف قانون جزای عرفی از تعیین کیفر (به‌ ویژه کیفر حبس)، ناتوان‌سازی و اصلاح و تربیت بزهکاران است.fa_IR
dc.format.extent3845
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherمؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهردانشfa_IR
dc.publisherThe SD Institute of Lawen_US
dc.relation.ispartofپژوهشهای حقوق جزا و جرم شناسیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Criminal Law and Criminologyen_US
dc.subjectتاریخ حقوق کیفریfa_IR
dc.subjectکیفرشناسیfa_IR
dc.subjectقانون جزای عرفیfa_IR
dc.subjectنصرت‌الدولهfa_IR
dc.subjectگونه‌شناسی جرایم و مجازات‌هاfa_IR
dc.titleتحلیل کیفرشناختی قانون جزای عرفی مصوب 1295 شمسیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeعلمی - پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیئت‌علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکترای حقوق جزا و جرم‌شناسی، دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue12
dc.citation.spage153
dc.citation.epage182


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد