نقش میانجیگری یادگیری فردی در رابطه یادگیری الکترونیکی و پیشرفت تحصیلی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد محمودآباد)

Abstract

<strong>هدف پژوهش:</strong> هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی‌گری یادگیری فردی بین یادگیری الکترونیکی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد محمودآباد بوده است. <strong>روش پژوهش:</strong>این تحقیق برحسب هدف از نوع کاربردی و برحسب نحوه گردآوری داده‌ها از نوع توصیفی و از گروه پیمایشی، همبستگی می‌باشد. <strong>جامعه آماری:</strong>جامعه آماری این تحقیق دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد محمودآباد بود که بر این اساس 293 نفر از دانشجویان دانشگاه مورد تحقیق به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. <strong>روش انجام پژوهش:</strong> ابزار اندازه‌گیری این تحقیق سه پرسشنامه استاندارد یادگیری الکترونیکی (کینز، 2004)، یادگیری فردی (مقیمی، 1390) و پیشرفت تحصیلی (والراند، 1989) بود. برای تعیین روایی پرسشنامه‌ها ازروایی صوری و به منظور تعیین پایایی ابزار، از ضریب آلفای کرونباخ (برای پرسشنامه‌های یادگیری الکترونیکی برابر 825/0، یادگیری فردی برابر 863/0 و پیشرفت تحصیلی برابر 847/0) استفاده شد. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون و با بکارگیری نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل واقع شدند. <strong>یافته و نتیجه پژوهش: </strong>تحقیق نشان داد که، بین یادگیری الکترونیکی با پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان رابطه معنادار وجود دارد و تحقیق نشان داد که، بین یادگیری الکترونیکی با یادگیری فردی در بین دانشجویان رابطه معنادار وجود دارد و هم‌چنین تحقیق نشان داد که، بین یادگیری فردی با پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان رابطه معنادار وجود دارد. در نهایت یادگیری فردی بین یادگیری الکترونیکی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان نقش میانجی‌گیری دارد. <strong> </strong>