پیش بینی افسردگی براساس مؤلفه های خودشفقتی در دانشجویان دختر دارای تجربه ی شکست عاطفی دانشگاه های اهواز

Abstract

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر پیش­بینی افسردگی براساس مؤلفه­های خودشفقتی (خودمهربانی، خودقضاوتی، انسانیت مشترک، انزوا، ذهن­آگاهی و شناخت بیش از حد) در دانشجویان دختر دارای تجربه­ی شکست عاطفی دانشگاه­های شهر اهواز بود.

روش: روش پژوهش حاضر همبستگی و از نوع پیش­بین بود. آزمودنی­های آن را 180 دانشجوی دختر دارای تجربه­ی شکست عاطفی در طی یک سال گذشته تشکیل می­دادند. انتخاب گروه نمونه به روش نمونه­گیری هدفمند و همچنین نمونه­گیری گلوله برفی انجام شد. ابزارهای گردآوری داده­ها شامل پرسش­نامه­های 13 سؤالی افسردگی بک و خودشفقتی نف بودند.

یافته­ها: برای تحلیل داده­ها از روش تحلیل تمیز استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که ترکیب خطی متغیرهای پژوهش قادر به پیش­بینی افسردگی در دانشجویان دختر دارای تجربه­ی شکست عاطفی دانشگاه­های شهر اهواز است. همچنین در تحلیل ممیز به روش گام به گام مشخص گردید که کارآمدترین متغیرها در پیش­بینی افسردگی به ترتیب 1- ذهن­آگاهی 2- انزوا 3- خودقضاوتی و 4- خودمهربانی هستند. در بررسی متغیرها به صورت جداگانه نیز مشخص گردید که همه­ی متغیرها شامل خودمهربانی، خودقضاوتی، انسانیت مشترک، انزوا، ذهن­آگاهی و شناخت بیش از حد پیش­بین­های معنی­داری برای افسردگی در دانشجویان دختر دارای تجربه­ی شکست عاطفی در دانشگاه­های شهر اهواز می­باشند.

نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های این پژوهش می­توان نتیجه گرفت که خودشفقتی قادر به پیش­بینی افسردگی در دانشجویان دختر دارای تجربه­ی شکست عاطفی می­باشد.