نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorستوده اصل, نعمتfa_IR
dc.contributor.authorثابت اسماعیل پور, معصومهfa_IR
dc.contributor.authorبیگدلی, ایمان ا...fa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T05:28:59Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T05:28:59Z
dc.date.available1399-07-09T05:28:59Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T05:28:59Z
dc.date.issued2016-05-21en_US
dc.date.issued1395-03-01fa_IR
dc.date.submitted2017-01-29en_US
dc.date.submitted1395-11-10fa_IR
dc.identifier.citationستوده اصل, نعمت, ثابت اسماعیل پور, معصومه, بیگدلی, ایمان ا.... (1395). تاثیر امید درمانی بر کیفیت زندگی بیماران وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده با متادون. روان شناسی بالینی, 8(1), 51-60. doi: 10.22075/jcp.2017.2226fa_IR
dc.identifier.issn2008-501X
dc.identifier.issn2228-5180
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22075/jcp.2017.2226
dc.identifier.urihttps://jcp.semnan.ac.ir/article_2226.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/282822
dc.description.abstractمقدمه: وابستگی به مواد یکی از مهم ترین عوامل موثر بر کاهش کیفیت زندگی بیماران مبتلا  به وابستگی به مواد در سراسر جهان به شمار می رود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر امید درمانی بر کیفیت زندگی بیماران وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده با متادون در شهر سمنان بود. روش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با استفاده از گروه آزمایش و کنترل بوده است . تعداد 40 بیمار وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده متادون در شهرستان سمنانبا توجه به معیارهای ورود و خروج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت گمارش تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش علاوه بر درمان دارویی نگهدارنده متادون تحت امید درمانی قرار گرفت. امید درمانی طی8 جلسه بر روی آزمودنی های گروه آزمایش انجام شد و در این فاصله گروه گواه برای انجام مداخله روانشناختی در لیست انتظار قرارگرفت. کلیه بیماران قبل از شرکت در مداخله،  نسبت به تکمیل پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه کیفیت زندگی(SF36) اقدام نمودند. بعد از انجام مداخلات درمانی و سه ماه پس از پایان مداخله، آزمودنی ها توسط همان پرسشنامه  (کیفیت زندگی)، مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس نشان داد که میانگین نمرات کیفیت زندگی بیماران در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون تغییر معنی داری را نشان داد و اثرات درمان پس از سه ماه هنوز برقرار بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق می توان بیان نمود، که امید درمانی بر بهبود کیفیت زندگی بیماران وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده متادون موثر است.fa_IR
dc.format.extent757
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه سمنانfa_IR
dc.publisherSemnan Universityen_US
dc.relation.ispartofروان شناسی بالینیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Clinical Psychologyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22075/jcp.2017.2226
dc.subjectامید درمانیfa_IR
dc.subjectکیفیت زندگیfa_IR
dc.subjectبیماران وابسته به موادfa_IR
dc.subjectدرمان نگهدارنده متادونfa_IR
dc.titleتاثیر امید درمانی بر کیفیت زندگی بیماران وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده با متادونfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentدانشیار، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه پیام نور سمنان، سمنان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue1
dc.citation.spage51
dc.citation.epage60


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد