نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکاظمینی, تکتمfa_IR
dc.contributor.authorقنبری هاشم آبادی, بهرامعلیfa_IR
dc.contributor.authorمدرس غروی, مرتضیfa_IR
dc.contributor.authorاسماعیلی زاده, مسعودfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T05:28:31Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T05:28:31Z
dc.date.available1399-07-09T05:28:31Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T05:28:31Z
dc.date.issued2011-06-22en_US
dc.date.issued1390-04-01fa_IR
dc.date.submitted2017-01-29en_US
dc.date.submitted1395-11-10fa_IR
dc.identifier.citationکاظمینی, تکتم, قنبری هاشم آبادی, بهرامعلی, مدرس غروی, مرتضی, اسماعیلی زاده, مسعود. (1390). اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری در کاهش خشم و پرخاشگری رانندگی. روان شناسی بالینی, 3(2), 1-11. doi: 10.22075/jcp.2017.2049fa_IR
dc.identifier.issn2008-501X
dc.identifier.issn2228-5180
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22075/jcp.2017.2049
dc.identifier.urihttps://jcp.semnan.ac.ir/article_2049.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/282665
dc.description.abstractمقدمه: زمینه‌ یابی‌های متعدد نشان می‌دهند که خشم و پرخاشگری رانندگی به طور معمول و با هزینه‌های بسیار زیادی برای جامعه رخ می‌دهد. به همین منظور، این پژوهش با هدف بررسی تأثیر گروه درمانی شناختی- رفتاری بر کاهش خشم و پرخاشگری رانندگی انجام شد. روش: طرح این پژوهش از نوع شبه آزمایشی به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نمونه این پژوهش شامل 20 نفر از رانندگان تاکسی مرد شهر مشهد بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. شرکت کنندگان به شیوه تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش درمان شناختی- رفتاری را دریافت کرد و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. هر دو گروه در سه مرحله زمانی پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه مورد سنجش قرار گرفتند. ابزارهای سنجش در این پژوهش عبارت بودند از مقیاس خشم رانندگی، پرسشنامه ابراز خشم رانندگی و پرسشنامه ویژگی‌های جمعیت شناختی. داده‌ها با روش آماری تحلیل واریانس آمیخته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه درمانی شناختی- رفتاری در مقایسه با گروه کنترل باعث کاهش معنادار خشم رانندگی، ابراز پرخاشگرانه خشم رانندگی و افزایش معنادار ابراز انطباقی- سازنده خشم رانندگی می‌گردد. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، گروه درمانی شناختی- رفتاری در کاهش خشم و پرخاشگری رانندگی در رانندگان تاکسی مؤثر است.fa_IR
dc.format.extent234
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه سمنانfa_IR
dc.publisherSemnan Universityen_US
dc.relation.ispartofروان شناسی بالینیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Clinical Psychologyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22075/jcp.2017.2049
dc.subject: گروه درمانی شناختی- رفتاریfa_IR
dc.subjectخشم و پرخاشگری رانندگیfa_IR
dc.titleاثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری در کاهش خشم و پرخاشگری رانندگیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentدانشگاه فردوسی مشهدfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه فردوسی مشهدfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه فردوسی مشهدfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی تربت جامfa_IR
dc.citation.volume3
dc.citation.issue2
dc.citation.spage1
dc.citation.epage11


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد