نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorپاسبانی اردبیلی, محسنfa_IR
dc.contributor.authorبرجعلی, احمدfa_IR
dc.contributor.authorپزشک, شهلاfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T05:28:07Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T05:28:07Z
dc.date.available1399-07-09T05:28:07Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T05:28:07Z
dc.date.issued2018-05-22en_US
dc.date.issued1397-03-01fa_IR
dc.date.submitted2017-06-12en_US
dc.date.submitted1396-03-22fa_IR
dc.identifier.citationپاسبانی اردبیلی, محسن, برجعلی, احمد, پزشک, شهلا. (1397). اثربخشی روان‌درمانی روان‌پویشی فشرده و کوتاه مدت (ISTDP) بر بهبود رابطه متعارض مادر- فرزندی. مطالعات روان شناسی بالینی, 8(30), 139-162. doi: 10.22054/jcps.2018.8612fa_IR
dc.identifier.issn2322-3189
dc.identifier.issn2476-6410
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22054/jcps.2018.8612
dc.identifier.urihttp://jcps.atu.ac.ir/article_8612.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/282523
dc.description.abstractرابطه با والدین نقش مهمی در زندگی نوجوانان دارد. بروز تعارض در این رابطه باعث آسیب­های بلند­مدت و جدی در نوجوانان می­شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان روان­پویشی فشرده و کوتاه­مدت بر بهبود رابطه متعارض مادر- فرزندی می­باشد. این پژوهش به شیوه نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون با پیگیری 2 ماهه صورت گرفت. 16 نفر از مادران به همراه فرزندانشان که ملاک ورود به تحقیق را داشتند به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای بررسی متغیر آزمایشی از پرسشنامه تعارض والد- فرزند (م­روف) استفاده شد. مداخله به مدت 8 جلسه بر روی مادران انجام شد. پیش­آزمون و پس­آزمون و پیگیری 2 ماهه بر روی فرزندان اجرا گردید. تحلیل واریانس چند متغیره – آمیخته (درون گروهی- بین گروهی) و تحلیل واریانس چند متغیره آمیخته دو راهه نشان داد که بین پیش­آزمون و پس­آزمون گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد ولی در پیش‌آزمون و پس­آزمون گروه کنترل تفاوتی وجود نداشت. این تفاوت در پیگیری دو ماهه ماندگار بود. نتایج این پژوهش نشان داد که مداخله روان­پویشی فشرده و کوتاه­مدت در بهبود کیفیت رابطه متعارض مادر- فرزندی تأثیر مثبت دارد و این تأثیر در سه مقیاس پرسشنامه معنی­دار بود. همچنین یافته­ها نشان داد که اثربخشی درمان روان پویشی فشرده و کوتاه مدت بر روی هر دو جنس معنی­دار بود و تفاوت معنی­داری بین دختران و پسران در پیامدهای درمانی مشاهده نشد.fa_IR
dc.format.extent1047
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علامه طباطباییfa_IR
dc.publisherAllameh Tabataba’i Universityen_US
dc.relation.ispartofمطالعات روان شناسی بالینیfa_IR
dc.relation.ispartofClinical Psychology Studiesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22054/jcps.2018.8612
dc.subjectروان درمانی پویشی کوتاه مدتfa_IR
dc.subjectتعارضfa_IR
dc.subjectرابطه والد- فرزندیfa_IR
dc.titleاثربخشی روان‌درمانی روان‌پویشی فشرده و کوتاه مدت (ISTDP) بر بهبود رابطه متعارض مادر- فرزندیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد روان شناسی دانشگاه علامه طباطباییfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد گروه روانشناسی بالینی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبائیfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue30
dc.citation.spage139
dc.citation.epage162


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد