اثربخشی درمان طرحواره‌درمانی هیجانی بر نشانه‌های بالینی و طرحواره هیجانی در مبتلایان به اختلال وسواس فکری و عملی

Abstract

نقص در فرایند تنظیم هیجانی به عنوان یکی از مشکلات عمده بیماران وسواسی گزارش شده است و در مدل طرحواره­درمانی هیجانی (EST) نقش هیجان­ها و راهبردهای پردازش هیجان برجسته هستند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان طرحواره­درمانی هیجانی بر نشانه­های بالینی و طرحواره هیجانی در مبتلایان به اختلال وسواس فکری وعملی بود.پژوهش حاضر یک تحقیق نیمه­تجربی بود. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه زنان مراجعه­کننده به مراکز مشاوره شهر نیشابور در سال 1394-1393 بود. نمونه شامل 20 بیمارمبتلا به اختلال وسواس که به روش دردسترس انتخاب شد (گروه مداخله10 نفر و لیست انتظار 10 نفر). برای گروه مداخله روش EST طی 12 جلسه هفتگی 2 ساعته برای هر فرد برگزار شد. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه وسواس فکری وعملی ییل براون و مقیاس طرحواره­های هیجانی لیهی بود و داده­ها با استفاده از روش کوواریانس تحلیل شد. نتایج تحلیل داده­ها نشان داد که ابعاد تاییدطلبی، قابلیت درک، گناه، ارزش­های بالاتر، کنترل، بی­حسی، مدت زمان، توافق، بیان احساس و سرزنش در گروه­های مداخله وکنترل تفاوت معنی­داری وجود دارد (p<0.05)،اما در ابعاد ساده­اندیشی درباره هیجان، منطقی، پذیرش احساسات و اندیشناکی این تفاوت معنی­دار نبود. به­طور کلی نتایج این پژوهش نشان می­دهد که EST تاثیر مناسبی در کاهش اختلال وسواس داشته است و می­تواند به عنوان یک درمان موثر در اصلاح بسیاری از طرحواره­های هیجانی زنان مبتلا به اختلال وسواس مورد توجه قرار گیرد.