مقایسه اثر بخشی بازی درمانگری کودک محور و بازی درمانگری ‏والدینی بر کاهش نشانه‌های اختلال‌های برونی سازی شده در ‏کودکان

Abstract

اختلال‌های برونی سازی شده با مشکلات زیادی همراه بوده و روش‌های متعددی برای درمان کودکان مبتلا به این اختلال ارایه شده است.پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی بازی درمانگری کودک محور و بازی درمانگری والدینی درکاهش مشکلات برونی سازی شده کودکان انجام شد. طرح پژوهش حاضر از نوع سری‌های زمانی با چند گروه است.پس از غربالگری اولیه‌ی300 کودک 8-7 ساله از دو مدرسه شهر اصفهان، 12 کودک 8-7 ساله (مبتلا به اختلال برونی سازی شده) به شیوه تصادفی چند مرحله ای به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. به منظور تشخیص این اختلال از دو ابزار فرم سیاهه رفتاری کودکآیبرگ (آیبرگ وراس، 1978) و فهرست رفتاری کودک آخنباخ(آخنباخ و رسکورلا، 2001)استفاده شد.این کودکان به تصادف در دو گروه مداخله بازی ­درمانگری کودک­محور و والدینی قرار داده شدند. درگروه بازی درمانگری کودک محور،هرکودک در 16 جلسه بازی درمانگری و درگروه بازی درمانگری والدینی، مادران در 8 جلسه درمان گروهی شرکت کردند.مادران کودکان گروه بازی­ درمانگری کودک­ محوردر پایان جلسه­های چهارم، هشتم، دوازدهم و شانزدهم و والدین شرکت کننده در بازی­درمانگری والدینی در پایان جلسه­های دوم، چهارم، ششم و هشتم، باردیگر پرسشنامه آخنباخراتکمیل کردند. به منظور تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس اندازه گیری‌های مکرر استفاده شد. نتایج نشان می­دهد، بین میانگین‌های متغیربرونی‌سازی‌ شدهدر دوگروه بازی‌درمانگری کودک­ محور و بازی‌ درمانگری والدینی تفاوت معنادار وجود داشت، بدین معنا که روش بازی ‌درمانگری والدینی موجب کاهش بیشتر رفتارهای برونی‌ساز‌ی‌شده کودکان شده است و این تفاوت در همه مراحلآزمون قابل مشاهده است. در نتیجه می­توان بازی­درمانگری والدینی را جایگزین مناسب تری برای بازی درمانگری کودک محور در کاهش مشکلات برونی سازی شده کودکان در نظر گرفت.