طراحی آستر بتنی به منظور حفاظت سطحی پوشش‌های فیزیکی کاهنده تبخیر

Abstract

استفاده از پوشش‌های فیزیکی کاهنده تبخیر در مخازن آبی روباز، یکی از مهم‌ترین روش‌های حفاظت از منابع آبی محسوب می‌گردد. در پژوهش حاضر سه پوشش شناور شامل فومتالات، یورتالات و یونوبتن به منظور حفاظت از منابع آبی مجتمع مس سرچشمه طراحی شده که اساس آن متشکل از دو ماده پلی‌استایرن و پلی‌یورتان می‌باشد. به منظور حفاظت لایه سحطی پوشش‌های نامبرده در مقابل عوامل اقلیمی و شرایط اسیدی آب، آستری بتنی طی 18 طرح اختلاط بتن طرح‌ریزی شد و در آن نسبت آب به سیمان، میزان پوزولان جایگزین سیمان، فیلر و الیاف پلی‌پروپیلن به عنوان فاکتورهای متغیر بررسی شد. سپس مقاومت 28 و 42 روزه نمونه‌ها و همچنین میزان خوردگی آن‌ها در بازه دو ماهه اندازه‌گیری گردید. در ادامه، معنی‌داری تفاوت‌های مشاهده شده حاصل از آزمایش‌های مختلف در نمونه‌های ساخته شده با استفاده از آزمون چند دامنه‌های دانکن بررسی شد. در نهایت نتایج بدست آمده نشان داد وجود سرباره فولاد اصفهان به عنوان پوزولان به-میزان 45 درصد وزنی سیمان و فیلر WR780 به‌میزان دو درصد در نمونهL1 منجر به کسب بیشترین مقاومت 42 روزه (560 نیوتن) و کمترین میزان خوردگی (4 گرم) شده است. همچنین این نمونه بیشترین افزایش مقاومت از 28 به 42 روز را در میان سایر نمونه‌ها داشته که حاکی از تکامل واکنش‌های سرباره در بازه بعد از 28 روز است. علاوه بر این نتایج آزمایش‌های L10 و L15 نشان داد، میزان پوزولان جایگزین سیمان فاکتور بسیار مهمی است، به‌طوری‌که مقادیر بیش از 50 درصد آن به شدت مقاومت بتن را کاهش و میزان خوردگی را افزایش می‌دهد.