بررسی نقش افزودنی‌های معدنی در آسیای کلینکر بر قابلیت خردایش و کیفیت سیمان

Abstract

هدف این تحقیق بررسی تاثیر افزودنی‌های معدنی بر بازدهی پروسه تولید سیمان و خواص محصول است. بدین منظور با آماده-سازی نمونه‌هایی از کلینکر سیمان با افزودنی‌های معدنی و همچنین کمک ساینده‌های آلی به بررسی بازدهی خردایش آنها پرداخته شده است. سپس بلوک‌های بتنی ساخته و بر روی آنها آزمایش تعیین مقاومت فشاری در سنین مختلف انجام گرفته است. براساس نتایج، استفاده از افزودنی‌های معدنی موجب افزایش عدد بلین شده است. طرح اختلاط 85 درصد کلینکر و 15 درصد پوزولان منجر به حصول بیشترین مقدار بلین سیمان به میزان (m2/kg) 4546 شده است. استفاده از افزودنی‌ها در سنین 2 و 3 روزه بتن موجب کاهش مقاومت فشاری شده است. در سن 28 روزه بتن، وجود افزودنی‌ها موجب افزایش مقاومت فشاری آن نسبت به حالت عدم استفاده از افزودنی شده است. ترکیب 15 درصد وزنی پوزولان، 85 درصد کلینکر، 4 درصد گچ و 3 گرم کمک ساینده آلی، بهینه‌ترین ترکیب سیمان است.