بررسی آزمایشگاهی پارامترهای ناشی از خوردگی در تیرهای بتنی حاوی نانوولاستونیت

Abstract

یکی از راه‌های تشخیص خرابی و در نتیجه افزایش عمر مفید سازه‌های بتن مسلح در محیط‌های مخرب، سنجش پارامترهای ناشی از خوردگی به صورت دوره‌ای است. در این تحقیق تعداد 10 عدد تیر بتنی مسلح به ابعاد 100×150×1500 میلی‌متر در دو گروه: بتن معمولی (NC) و بتن حاوی نانو‌ولاستونیت (NCW) جهت ارزیابی در برابر خوردگی ساخته و در معرض هم‌زمان اعمال بار و خوردگی تسریع شده قرار گرفتند. ارزیابی خوردگی با استفاده از اندازه‌گیری اختلاف پتانسیل نیم‌پیل، مقاومت الکتریکی و کاهش جرم میلگرد صورت پذیرفت. نتایج نشان می‌دهد اختلاف پتانسیل و مقاومت الکتریکی در نمونه‌های NCW نسبت به نمونه‌های NC بهبود یافته‌ به‌گونه‌ای که مقدار اختلاف پتانسیل در درجات کم خوردگی در نمونه‌های NC، 20% نسبت به نمونه‌های NCW منفی‌تر است. همچنین مقدار مقاومت الکتریکی تیرهای NCW به طور میانگین حدود 1/2 برابر نمونه‌های NC می‌باشد. از دیگر نتایج این تحقیق، اختلاف 35% کاهش جرم در نمونه‌های NCW نسبت به نمونه‌های NC در درجات کم خوردگی‌‌ می‌باشد. بهبود این نتایج نشان‌دهنده افزایش عمر بهره‌برداری در سازه‌های بتن مسلح حاوی نانو‌ولاستونیت است.