ارزیابی نقش‌ها، روش‌ها و انواع ارشادگری در برنامۀ درسی دوره‌های آموزشی منطقۀ ویژۀ اقتصادی بندر امام خمینی (ره)

Abstract

هدف این پژوهش، ارزیابی نقش‌ها، روش‌ها و انواع ارشادگری در برنامۀ درسی دوره‌های آموزشی منطقۀ ویژۀ اقتصادی بندر امام خمینی بود. روش پژو.هش توصیفی – پیمایشی بود و جامعۀ آماری شامل کلیۀ فراگیران دوره‌های آموزشی منطقۀ ویژۀ اقتصادی بندر امام خمینی بر اساس برنامۀ درسی دوره‌های آموزشی بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، 106 نفر از فراگیران انتخاب شدند، و با استفاده از مقیاس نقش ارشادگر راگینز و مک فارلین که روایی و پایایی آن محاسبه شده بود، داده‌های لازم جمع‌آوری شده، و با نرم‌افزار SPSS 23 و روش‌های تحلیل واریانس اندازه‌گیری‌های مکرر، و مجذورخی، تحلیل شدند. نتایج نشان داد: 1- تفاوت معنی‌داری بین میزان ایفای نقش‌های ارشادگری مدرسان وجود دارد، اما هیچیک از نقش‌ها غالب نیستند؛ 2- روش غالب ارشادگری مدرسان از دیدگاه فراگیران، ترکیبی از روش‌های رسمی و غیر رسمی است؛ 3- نوع غالب ارشادگری مدرسان از دیدگاه فراگیران، آموزش عملی است. با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از برنامۀ درسی با تأکید روش‌های عملی ارشادگری و شیوه‌های رسمی و غیر رسمی اثرگذاری مطلوبی بر یادگیری فراگیران خواهد داشت.