رسانه و سوادزیست‌محیطی بر اساس نمونه‌ای منتخب از ساکنان شهر تهران

Abstract

امروز وضعیت نامناسب محیط زیست ایران، به یک دغدغۀ مهم ملی تبدیل شده است. ازاین‌رو، لازم است اندیشمندان حوزه‌های مختلف از طریق تحقیق و تتبع، به چاره‌جویی در آن مورد بپردازند. نوشتار حاضر که حاصل یک فعالیت پژوهشی می‌باشد، با این هدف تنظیم شده است و کوشیده تا رابطۀ مصرف رسانه (رسانه‌های جمعی و شبکه‌های اجتماعی) را با سواد زیست‌محیطی شهروندان تهرانی تحلیل نماید.<br /> روش این پژوهش، از نوع پیمایش است. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 384 نفر تعیین شد. نمونه‌گیری بر اساس روش خوشه‌ای و انتخاب افراد بر اساس نمونه در دسترس انجام ‌شده است. برای جمع‌آوری داده‌ها، از پرسشنامۀ ترکیبی محقق‌ساخته و استاندارد استفاده شد. اعتبار پرسشنامه، به‌شیوۀ صوری، و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد.<br /> بر اساس یافته‌های این پژوهش، بین متغیرهای سن، وضعیت تأهل، تحصیلات و درآمد با سواد زیست‌محیطی رابطۀ معنادار وجود دارد. فرضیه اصلی پژوهش مبنی بر رابطۀ میان استفاده از رسانه‌ها و سواد زیست‌محیطی مورد تائید قرار گرفت. این تائید به آن معناست که آگاهی، نگرش و رفتار حمایت‌گرانه نسبت به محیط زیست در اثر بهره‌گیری از رسانه تقویت خواهد شد. معادلات ساختاری نیز نشان داد که مدل تحقیق از برازش مطلوبی برخوردار است. نوشتار حاضر، با طرح دلالت‌های یافته‌های تحقیق دربارۀ جامعۀ ایران به پایان رسیده است.