مسئله زنان و نسبت آن با ترقی ایران در مشروطه دوم؛ تحلیلی بر نشریه نامه بانوان

Abstract

<br /> <br /> <br /> <br /> مطالبه‌گری زنان در عصر مشروطه حاصل افزایش آگاهی آنان در پرتوی تحولات فکری این جنبش و حضور پررنگ اجتماعیشان در حمایت از مشروطه‌خواهی در اشکال متفاوت بود. در چنین فضایی انتشار مطبوعات زنان نشانگر افق دید کنشگر مونث ایرانی به وضعیت نابسامان وطن و استضعاف زنان است. به بیان دیگر در پرتوی تحولات اجتماعی سیاسی فراخ، زنان بر‌خلاف گذشته تاریخی خود به سخن آمدند و پس از قرون متمادی سکوت از احوالات خود، علل و زمینه‌های بروز وضعیت عمومی هم‌نوعانشان و نیز راه‌های برون رفت از آن به مثابه تحول ملت و مملکت سخن گفتند. بنابراین مطبوعات زنان این دوره سرشار از اطلاعات درباره مناسبات زنان با خود و نیز جامعه است. پژوهش حاضر به مطالعه همه شماره-های نشریه نامه بانوان با روش تحلیل محتوی کیفی پرداخته است. <br />نتایج نشان می‌دهد اعتراض به تبعیض جنسیتی از جمله از طریق زیر سوال بردن کلیشه‌های رایج که زن را موجودی مفلوک، نادان و ضعیف می‌دانست از مهمترین محورهای نامه بانوان است. نشریه ضمن پذیرش و ترویج نقش‌های جنسیتی زنان (مادری و همسری) به طرح ضرورت علم‌آموزی و حفظ حقوق زنان پرداخته، با دفاع از اهمیت ورود آنان به حوزه عمومی، ترقی ایران را مستلزم تحول وضعیت نسوان می-داند.