بررسی رابطه‌ی بین سرمایه‌ی فرهنگی و ارتباط و پیوستگی مردم شهر ارومیه با طبیعت دریاچه‌ی ارومیه

Abstract

دریاچه‌ی ارومیه بزرگ ترین دریاچه ی خاورمیانه و دومین دریاچه‌ی حاوی آب شور در جهان می‌باشد. این دریاچه در سال‌های اخیر با خطر خشکی روبرو گشته است. خشکی این دریاچه می‌تواند زیان‌های جبران ناپذیری را بر طبیعت، اقتصاد، ساخت جمعیتی و در کل موجودیت منطقه‌ وارد سازد. اما مسئله‌ای که در کنار خشک شدن دریاچه‌ی ارومیه مطرح می‌باشد، این است که ارتباط و پیوستگی مردم با این دریاچه در چه حد است؟ آیا مردم از نظر فکری و فیزیکی و نیز در عمل، با این دریاچه و وضعیت بحرانی فعلی آن درگیرند و یا نسبت به آن بی‌تفاوت‌اند؟ پاسخ به این سوال کلی و نیز یافتن رابطه‌ی بین سرمایه‌ی فرهنگی با ارتباط و پیوستگی مردم با این دریاچه هدف این مقاله بوده است. روش تحقیق پژوهش حاضر، پیمایش بوده و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه است. جامعه آماری نیز شامل تمامی شهروندان پانزده سال به بالای شهر ارومیه می باشد، که از بین آن ها، 384 نفر از طریق فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی مطبق، به عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. نتایج تحقیق حاصله با استفاده از نرم افزار SPSS نشان داد که میزان ارتباط و پیوستگی شهروندان با طبیعت دریاچه‌ی ارومیه در حد بالایی بوده است و متغیر مذکور، با دو بعد تجسم یافته و عینیت یافته‌ی متغیر سرمایه‌ی سرمایه‌ی فرهنگی همبستگی معنی دار داشته است. همچنین، متغیرهای باقی مانده در مدل رگرسیونی توانسته اند 23 درصد از تغییرات متغیر وابسته ارتباط و پیوستگی با طبیعت را تبیین نمایند.