فرهنگ مشارکت و رضایت زناشویی در بین زنان

Abstract

مهم‌ترین رکن سلامت افراد خانواده، رضایت زناشویی است و جامعه سالم نیز از پیوندهای آگاهانه و ارتباطات سالم و بالنده افراد خانواده شکل می‌گیرد. این پژوهش با هدف مطالعه نقش آگاهی حقوقی و فرهنگ مشارکت در رضایت زناشویی زنان متأهل با روش پیمایش در شهرکاشان به انجام رسیده است. ابزارسنجش مفاهیم موجود در تحقیق، مقیاس رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه محقّق ساخته فرهنگ مشارکت در تصمیم‌گیری خانوادگی، احساس مسئولیت و تعلق خانوادگی وآگاهی حقوقی بوده است. اعتبار تحقیق از نوع صوری و روایی مقیاس‌ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفته است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل زنان متأهل نقاط شهری کاشان است که تعداد آن‌ها براساس سرشماری سال 1385، 69929 نفر بوده است. حجم نمونه براساس فرمول نمونه‌گیری کوکران 381 نفر تعیین شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که احساس تعلق خانوادگی و همچنین مشارکت در تصمیم‌گیری‌های خانوادگی نقش مؤثری در افزایش رضایت زناشویی دارند. نتایج رگرسیون نیز بیانگر این است که رضایت زناشویی به‌ترتیب تحت تأثیر متغیرهای مشارکت در تصمیم‌گیری خانوادگی (031/0Beta:)، احساس تعلق خانوادگی(031/0Beta:) و احساس مسئولیت خانوادگی (15/0-Beta:) است و در مجموع این متغیرها توانسته‌اند 18 درصد از واریانس رضایت زناشویی را تبیین کنند(18: R²). در مدل تحلیل مسیر بیشترین تأثیر مستقیم بر رضایت زناشویی را مشارکت در تصمیم‌گیری‌های خانوادگی و بیشترین تأثیر غیرمستقیم را احساس مسئولیت خانوادگی داشته است.