اثر القا کنندگی ژل آلوئه ورا بر بیان ژن رسپتور فاکتور رشد اپی‏تلیالی در زخم‏های پوستی موش‏های نر Balb/c

Abstract

هدف: این مطالعه با هدف بررسی اثرات عصاره ژل گیاه آلوئه ورا بر برخی روندهای مولکولی در فرآیند ترمیم پوست آسیب دیده موش به انجام رسیده است. مواد و روش‏ها‏: در این مطالعه تجربی36 سر موش نر سوری <em>Balb/c</em> استفاده گردیدند. موش‏ها به سه گروه کنترل منفی (پوست سالم)، کنترل کاذب (شم، زخم با تیمار سرم فیزیولوژیک) و تجربی (زخم با تیمار عصاره ژل آلوئه ورا) تقسیم گردید. بر روی پشت موش‏ها دو زخم یکسان با برداشت کامل پوست ایجاد گردید. در گروه تجربی، روزانه یک بار مقدار 2 گرم از ژل آلوئه ورا به‏صورت یک لایه نازک بر روی سطح زخم‏‏ها (بدون بانداژ) به مدت 16 روز قرار داده شد. پس از روزهای هشتم و شانزدهم از ایجاد زخم، جهت بررسی میزان بیان ژن رسپتور فاکتور رشد اپیدرمی (EGF) و نیز محتوی پراکسیداسیون لیپیدی (LPO)‏، به‏ترتیب از پوست و سرم خون موش‏ها نمونه‏برداری شد و از روش آماریRepeated measures ANOVA با سطح معنی‏داری 05/0>p استفاده گردید. نتایج‏: عصاره ژل آلوئه ورا سبب افزایش بیان ژن رسپتورEGF در زخم پوستی گردید. درصد بهبودی زخم‏ها‏ی گروه تجربی افزایش معنی‏داری را نسبت به گروه شم نشان داد. تیمار با آلوئه ورا به‏طور معنی‏داری موجب کاهش محصول نهایی پراکسیداسیون لیپیدها در سرم خون موش‏ها گردید. نتیجه گیری: عصاره ژل آلوئه ورا قادر به القا بیان ژن رسپتورEGF در پوست آسیب دیده موش‏ها شده و قادر به ایفای یک نقش محوری در فرآیند ترمیم زخم می‏باشد.