تاثیر سیلیس و نانوذرات سیلیس بر جوانه زنی بذرها و رشد گیاه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.)

Abstract

افزودن سیلیس باعث افزایش رشد زیست توده گیاهی می گردد. هدف از این مطالعه پیدا کردن پاسخ این سوال است که آیا سیلیس و نانوذرات سیلیس دارای اثراتی مشابه بر فرآیندهای رشد در گیاه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) هستند یا خیر. گیاهان در حضور 0-2.5 میلی مولار تیمار سیلیکات سدیم و نانوذرات سیلیس در محیط هیدروپونیک به مدت 30 روز رشد داده شدند. نتایج نشان داد که غلظت سیلیس در ریشه و ساقه با افزایش میزان سیلیس افزوده شده، افزایش یافت. جوانه زنی بذرها و شاخص زنده ماندن در حضور سیلیس در 4 روز بعد از کاشت بذرها افزایش یافت، اما این شاخص ها در ادامه افزایش غلظت تیمارها با کاهش مواجه شد. طول نهال و وزن تر گیاه، طول کلی گیاه و مساحت برگ ها در حضور تیمارهای سیلیس و نانوذرات سیلیس افزایش یافته است، در حالیکه وزن خشک گیاه، نسبت وزن خشک به وزن تر ساقه و طول ریشه چه در حضور تیمارها کاهش یافت. همچنین قطر استوانه آوندی مرکزی ریشه در ریشه های جوان و ضخامت بخش چوبی اندودرم در حضور تیمارها افزایش یافت. اثرات مشابهی در حضور تیمارهای سیلیس و نانوذرات سیلیس مشاهده شد اما افزایش در طول کلی گیاهان، ضخامت اندودرم، کاهش وزن خشک به وزن تر ساقه و طول ریشه چه در حضور تیمارهای نانوذرات نسبت به تیمارهای سیلیس کمی برجسته تر بود. در نتیجه، سیلیس و نانوذرات سیلیس دارای اثرات مشابهی در رشد گیاه هستند و در نتیجه نانوذرات سیلیس را می توان به جای سیلیس مورد استفاده قرار داد.