ارزیابی احداث نیروگاه بادی در پنج کلان‌شهر ایران با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی

Abstract

انرژی یک عامل مهم در توسعه اقتصادی- اجتماعی کشورهاست که امروزه تقاضای آن بصورت قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است. انرژی باد از جمله انرژی‌های تجدیدپذیری است که به علت پاک بودن، فراوانی در همه جای جهان، قدرت بازدهی بالا و اقتصادی بودن از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. با توجه به این‌که محل قرارگرفتن نیروگاه بادی تاثیر بسیار زیادی بر میزان تولید و بازدهی آن دارد، تعیین محل‌های مناسب برای احداث نیروگاه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این مقاله پتانسیل احداث نیروگاهِ بادی در پنج کلان‌شهر کشور شامل: تهران، مشهد، شیراز، تبریز و اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفته است. معیارهای اصلی این ارزیابی کارآیی فنی، هزینه سرمایه‌گذاری، هزینه نگهداری و تعمیرات، میزان مقبولیت اجتماعی، تولید آلودگی صوتی و میزان تاثیر بر روی زیست‌بوم هستند که در روش تحلیل سلسله مراتبی فازی مدنظر قرار می‌گیرند. نتایج حاصل نشان می‌دهد که شهر مشهد دارای بالاترین پتانسیل برای احداث نیروگاه بادی است. روش ارایه شده در این مقاله می‌تواند به عنوان یک ابزار کاربردی مورد استفاده مدیران و سیاستگذاران حوزه انرژی برای مکان‌یابی نیروگاه‌های بادی قرار گیرد.