بررسی رابطة هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه شهر تهران

Abstract

هدف از پژوهش حاضرشناخت رابطه هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 87-86 بود. روش پژوهش توصیفی از نــوع همبستگی است. در این پژوهش هوش هیجانی، با استفاده از آزمون خودسنجی سیبریاشرینگ و پیشرفت تحصیلی از طریق میانگین نمرات ترم اول و دوم دانش آموزان در سال تحصیلـی 87-86 اندازه گیری شده است. روش نمونه گیری تصادفی و طبقه ای نسبی بوده و با توجه به جدول گرجســـی ومورگان حجم نمونه آماری 380 نفر دانش آموز انتخاب شده که 18 نفر آن دختر و 200 نفر پسر بودند. داده های جمع آوری شده از اجرای پرسشنامه با استفاده از روش های آمار توصیفی شامل فراوانی، فراوانی درصد، میانگین، انحراف استاندارد و نمودارها و آمار استنباطی شامل آزمون ضریب همبستگی و پیرسون و t گروه های مستقل از طریق نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که مؤلفه های اصلی هوش هیجانی شامل خودانگیزی، خودآگاهی، خودکنترلی، هشیاری اجتماعی، مهارت های اجتماعی نام گذاری شدند و در سطح معناداری 99% بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت وجود دارد. همچنین بین هوش هیجانی دانش آموزان دختــر و پسر تفاوت معناداری وجود دارد.